Eimreiðin - 01.09.1964, Blaðsíða 27
Smásaga
ejtir
Wiliam
Saroyan.
myndi þá hætta að gráta og hósta
og pabbi og mamma hættu þá að
deila.
Staðurinn var knæpa Haggertys.
bar var inngangur á horninu og
annar inngangur að hliðargötu.
Harry Eí'aw hafið farið út um inn-
ganginn að liliðargötunni 37. götu,
svo sem fimm mínútum eftir að
hann fór inn. Hann hafði ekki
gleymt drengnum þarna á götunni,
en hann vildi losna við hann svo-
litla stund — og þau öll. Hann
hafði keypt sér sopa af viskíblöndu,
og hún var of dýr, það var allt.
Ilún hafði kostað fjórðung úr dal
og það var ol mikið fyrir svolítinn
sopa af viskíi. Hann hafði slokað
í sig drykkinn og llýtt sér á burt
úr knæpunni, hann liugsaði sér að
koma aftur eftir drengnum eftir
litla stund, fara svo og kaupa mat
og meðul og halda svo heint aftur
til þess að vita, hvort ekkert væri
Iiægt að gera við lasleika litlu
stúlkunnar — en einhvern veginn
hafði hann bara haldið áfram að
ganga.
Að lokum fór Donald inn í
knæpuna, og lnin líktist ekki nokk-
urri búð, sent hann hafði áður séð.
Maður var þar í hvítum frakka,
hann leit á drenginn og sagði:
„Þú getur ekki komið hér inn.
Farðu lieim.“
„Hvar er hann pabbi minn?“
„Er faðir þessa drengs hérna,"
hrópaði maðurinn, og hver maður
í herberginu, þeir voru sjt>, sneri
sér við og leit á Donald. Þeir litu
á hann aðeins andartak, sneru sér
síðan frá honum og héldu áfram
að tala og drekka.
„Faðir þinn er ekki hér,“ sagði
maðurinn, „hver sem hann er.“
„Harry," sagði Donald. „Harry
Efaw.“
„Eg ]>ekki engan, sem heitir
Harry Efaw. Svona, farðu nú
heim.“
„Hann sagði mér að bíða fyrir
utan í eina mínútu."
„Já, ég veit það. En það eru svo
margir, sem koma hér inn til þess
að fá sér að drekka og fara svo.
Hann hefur líklega gert það. En
l’yrst hann sagði þér að bíða fyrir
utan, þá er l>e/t fyrir þig að gera
það. Þú getur ekki verið liér inni.“
„Það er svo kalt úti.“
„Ég veit það er kalt úti,“ sagði
barþjónninn. „En þú getnr ekki
verið hér inni. Bíddu fyrir utan