Eimreiðin - 01.09.1964, Blaðsíða 44
Gyðingaþjóðin
og lögmálið
Eftir
teol. lic. séra Jakob Jónsson.
I.
Fyrir nokkrum vikum var ég staddur í Kaupmannahöfn. Gerði
ég þá alvöru úr ásetningi, sem fyrir löngu hafði vaknað í huga
mér, en það var að fara til guðsþjónustu í samkunduhúsi Gyð-
inga í borginni.
Þegar ég á fyrrnefndum laugardagsmorgni var þátttakandi í guðs-
þjónustu Gyðinga, leitaði sú spurning l'ast á huga minn, hvað
það væri, sem gæfi þessari þjóð kraft til að lifa og þor til að halda
fram sjálfstæði sínu, þrátt fyrir þá furðulegu aðstöðu, sem hún
hefur verið í öldum saman, dreifð út um allan heiminn, — og eg
hygg, að svarið við þeirri spurningu sé í rauninni fólgið í einu
orði: Torah, Lögmálið. —
Eg ætla ekki að lýsa hér hinni gyðinglegu guðsþjónustu, fornn
hennar, söngháttum eða siðum. Slíkt yrði of langt mál, og utan
við ramma þess efnis, sem hér er afmarkað. En enginn vafi er a
Jdví, að hápunktur þeirrar hrifningar, sem guðsþjónustan vakti hja
söfnuðinum, stóð í sambandi við þær táknrænu athafnir, sein
tengdar eru við Lögmálið. Eyrir miðjum stafni í samkunduhúsinu
mátti sjá stóran skáp, lokaðan með tveim vængjahurðum. í miðri
guðsþjónustunni var skápdyrunum lokið upp, og við sjónum safn-
aðarins blöstu nokkrar stórar bókrollur í rauðum umbúðum,
voru silfurskildir við hverja. Bækur Jæssar eru af hinni eldfornu
gerð, sem margir lesenda minna hafa séð á myndum. Blöðm