Eimreiðin - 01.09.1964, Blaðsíða 94

EIMREIÐIN
258
o°' hún gat. Var þá kallað til
hennar að opna kirkjuna strax
eða hún skyldi liafa verra af því.
Brá Bjarnínu svo mikið við þetta,
að hún datt niður at stólnum,
og leið nokkur tími þangað til
að luin liafði jalnað sig svo, að
luin gæti opnað kirkjuna. F.n
hvaða viðtökur lnin fékk, þegar
út var komið, fréttist ekki, en
ekki var hún lengi á jressmn bæ
eftir jretta.
Prestshjónin voru að íhuga,
hvort þau ættu að bjóðast til að
taka Bjarnínu á sitt heimili og
reyna að breyta háttum hennar
á þann veg, að hún fengi áhuga
á að læra algenga vinnu, um ann-
að væri ekki að ræða. Það hafði
ekki borið á neinni ósiðsemi eða
hrekkjum hjá henni Jressa viku
sem hún var Jrar. En J>au áttu
sjálf sex börn á ómagaaldri, svo
nóg var að hugsa og starla heima-
fyrir. Kannski væri það orðið of
seint, hún var búin að flækjast
svo víða, en gaman hefði sarnt
verið að reyna.
Og nti var von á þessari rnann-
eskju á afskekktasta bæinn í
hreppnum. Loksins sást til ferða
þeirra, J>að sýndist vera heill
hópur manna, fjórir karlmenn
og ein kona, lnismóðirin á bæn-
um, þar sem Bjamína var síðast.
Það var ekki daglegur við-
burður, að svona margir gestir
kæmu í einu, og tilhlökkunin hjá
börnunum var líka alveg með
eindæmum. Að fá að sjá þessa
margumtöluðu manneskju, sem
enginn vildi hafa, Jrað hlaut að
vera óvenjtdeg sjón, sem aldrei
myndi gleymast. Og svo var hún
allt í einu komin Jrangað.
Allir heimilismenn voru úti
staddir, ]>egar hersingin kom í
hlaðið. Eftirað fólkið hafði heils-
azt, sagði aðkomukonan, að bezt
myndi vera að koma telpunni
sem fyrst inn í rúm, því henni
myndi vera orðið kalt. Eóru karl-
mennirnir því að leysa böndin
utan af sleðanum og Bjarnínu.
Sleðinn var allur uppfenntur, og
sást aðeins í andlitið á Bjarnínu;
hafði snjórinn bráðnað af and-
litinu á Jtenni og runnið niður
um hálsmálið. Hún Iá með lokuð
augun og hreyfði sig ekki af
sjálfsdáðum, hvernig sem henni
var velt til, frennir en að hún
væri lík.
Krökkunum varð starsýnt á
liana. Þau liöfðu búizt við, að
hún væri Ijót eða að einhverju
leyti vansköpuð, en nú sáu þau,
að Jjetta var Ijómandi lagleg
stúlka með fallegt gult hár. Að
vísu hafði hún engar fléttur, það
var búið að klippa þær af henni.
F.n hvernig voru augun í lienni?
Enginn sá J>a11, því hún opnaði
þau ekki.
Hún var borin inn í rúm í
baðstofunni. Hafði verið liitað
vatn og látið á flöskur og þeini
raðað í kringum hana. Einnig