Eimreiðin - 01.09.1964, Blaðsíða 65
EJMREIÐIN
229
ar- eða sveitarsjóðum, og er gert
ráð fyrir því, að þau séu jafnhá
ríkisframlögunum á hinum
stærri stöðum, en aðeins helm-
ingur ríkisframlagsins á hinum
minni stöðum.
Ég tel, að samþykkt þessa
lrumvarps og hinar auknu fjár-
veitingar, sem gert er ráð fyrir í
fjárlagafrumvarpinu fyrir næsta
ár, gætu orðið leiklistarstarfsemi
áhugamanna mikil lyftistöng og
þá um leið íslenzku menningar-
lífi, ekki sízt í dreifbýlinu, til
mikillar eflingar. Það er einlæg
von mín, að frumvarp þetta fái
að meginefni til einróma stuðn-
ing hér á hinu háa Alþingi og að
það hljóti skjóta og góða af-
greiðslu.
Rökkurhugsun um Grím Thomsen
Eftir Pétur Ásmundsson.
Landið reyfast rökkurmóðu,
— rennur í æginn dagsins glóð, —
vakinn upp af liúmi hljóðu
í hugann koma gömul ljóð.
Finn ég leiftur fyrri braga
fölskva slá af hugarsýn,
nú er eins og sitji Saga
á Sökkvabekk við fræði sín.
Þar er innstur aldinn þulur
ennisbjartur, hærugrár
meðskörungsbragð í skapi dulur,
skærar Ieiftra öldungsbrár.
Betur flestum Braga sonum
beitti andans skarpa lijör,
þar var allt er hæfði honum,
hugans eldur, spakleg svör.
Ungur fór til fjarra stranda,
— framaðist þar öðrum betur. —
Skáldsins lýsti orði og anda
íslands forna sagnaletur.
Ytra gisti Glæsivöllu,
gylfa tíðum veizlur J)áði.
Þó ætti vist í hilmishöllu
hugurinn dvaldi á Isaláði.
Kvaddi glæsta Glæsivelli,
glaður hvarf að minnum
hljóðum.
Greppurinn fram í gráa elli
gisting kaus á æskuslóðum.
Bóndinn vitri á Bessastöðum
ber af allri sinni öld,
enginn ber í Bragatröðum
bjartari né hreinni skjöld.
Fegra málið feðra vorra
flutti enginn vorri J)jóð,
heint í ætt frá Agli og Snorra
eru hans fomu kraftaljóð.