Tímarit lögfræðinga - 01.01.1968, Qupperneq 46

dæmi. Ymsar fróðlegar upplýsmgar um starfsemi lögfræð-
ingafélaga á Norðurlöndum koma fram í síðastnefndri
grein. M. a. er sagt frá hinni merku bókaútgáfu, sem
danska lögfræðingafélagið kom á fót fyrir nokkrum ár-
um (Juristforbundets forlag) og sams konar forlagi Lög-
fræðingafélags Finnlands. Einnig er drepið á launamál og
ýmsa þjónustustarfsemi, sem lögfræðingafélögin hafa með
höndum fyrir félagsmenn sína. Þá er skýrt frá fjölgun
lögfræðinga í fyrrgreindum 4 löndum. Kemur í ljós, að i
Svíþjóð óttast menn offjölgun lögfræðikandídata og legg-
ur Lögfræðingafélag Svíþjóðar til, að fjöldi lagastúdenta
verði takmarkaður (þó að undangenginni frekari athug-
un). 1 Danmörku hafa menn sömuleiðis nokkrar áhyggj-
ur af fjölgun lögfræðinga. Aftur á móti benda likur til,
að í Noregi verði bráðlega mikill skortur á lögfræði-
menntuðum mönnum. Finnar hafa rannsakað aðsókn að
lagaskólum og þörf fyrir lögfræðinga. Hjá þeim er um
nokkra aukningu að ræða, en ekki svo að til vandræða
horfi.
Loks er í grein þessari sagt, að það hafi orðið að sam-
komulagi, að lögfræðingafélögin fjögur mæli með, að nor-
ræn embættispróf i lögfræði hljóti gagnkvæma viður-
kenningu, þannig að kandídatspróf frá háskóla í Dan-
mörku, Finnlandi, Noregi eða Svíþjóð veiti jafnan rétt til
lögfræðilegra starfa í sérhverju hinna fjögurra rikja.
Þetta er stórmerk tillaga og verður fróðlegt að fylgjast
með því, hvort hún verður að lögum. Vilja þá lögfræð-
ingar á Islandi ekki fá að vera með líka og fax-a að
„praktísera“ í Svíþjóð eins og læknarnir?
Ég álit nauðsynlegt, að íslenzkir lögfræðingar fylgist
betur með því, sem er að gerast í félagsmálum löglærðra
annars staðar á Norðurlöndum. Af því má mikið læra.
Hér að framan hefur ekki verið drepið á nema sum af
þeim málum, sem lögfræðingafélögin láta sig varða. En
margra verkefna er ógetið, svo sem námskeiða í ^Tnsurn
sérgreinum lögfræðinnar. Lögfi’æðingafélag Finnlands
44
Timarit löqfræðinqa