Tímarit lögfræðinga - 01.10.1999, Blaðsíða 3

Tímarit
löqfræðinaa
3. hefti • 49. árgangur
október 1999
ÞAKKIR OG ÁRNAÐARÓSKIR
Þorsteinn Pálsson var dómsmálaráðherra í tveimur ríkisstjómum Davíðs
Oddssonar á árunum 1991-1999 og fór jafnframt með sjávarútvegsmál. Það
kom í hans hlut að stýra í höfn þeim umfangsmiklu breytingum sem gerðar vom
á dómstólaskipan og réttarfari og gildi tóku um mitt ár 1992. Fleiri dómsmála-
ráðherrar áttu hlut að undirbúningi þeirra breytinga en hver í stuttan tíma. I
ráðherratíð Þorsteins Pálssonar vom og gerðar umfangsmiklar breytingar á
skipan lögreglu og ákæruvalds og fleiri framfaramál mætti telja sem hann vann
að og kom í framkvæmd. Sú upptalning yrði lengri en svo að hún eigi heima í
skrifi af þessu tagi. Verður því aðeins minnst á eitt þeirra og það er bygging
dómhúss Hæstaréttar íslands. Dómhús Hæstaréttar hafði um langt árabil verið
allsendis óviðunandi og ekki mjög miklar ýkjur að segja að það hafi verið og sé
nær að falli komið. Þetta hús hafði upphaflega verið teiknað sem aðalinngangur
í Arnarhvol sem byggja átti síðan við inn með Lindargötu en það komst ekki í
framkvæmd. Þegar Hæstiréttur flutti þangað var því lýst af stjómvöldum að um
bráðabirgðahúsnæði væri að ræða en svo stóð í um hálfa öld. Það var því löngu
tími kominn til þess að Hæstiréttur fengi varanlegt húsnæði og viðeigandi að-
búnað.
Þegar hafist var handa um byggingu dómhússins var talinn nokkur kreppu-
tími í efnahagsmálum landsmanna og því þótti tvísýnt um að Alþingi veitti
nægilegt fjármagn til framkvæmdanna. Sá ótti reyndist því betur ástæðulaus og
gengu framkvæmdimar tiltölulega fljótt og vel.
Ekki skal dregið í efa að fleiri góðir menn hafi lagt hönd á plóginn en
Þorsteinn Pálsson. Hann var hins vegar í fararbroddi og á mikinn heiður skilinn
fyrir atbeina sinn að þessari framkvæmd. Ekki þyrfti að koma á óvart þótt
bygging dómhúss Hæstaréttar verði það verk sem heldur hvað mest á lofti nafni
Þorsteins Pálssonar sem dómsmálaráðherra þegar fram líða stundir þótt af nógu
sé að taka.
155