Tímarit lögfræðinga - 01.12.1999, Blaðsíða 88

fallinn í fyrsta málinu.211 í íslenskum rétti stæðu aðila til boða úrræði laga nr.
31/1990 um kyrrsetningu, lögbann o.fl. Það er því ekki eðli bráðabirgðaúiTæð-
anna í sjálfu sér heldur eðli þeirra réttinda sem þeim er ætlað að vemda sem
ræður úrslitum um það hvort gildissvið samningsins nær til þeirra.212
4. SAMANTEKT
Hér að framan hefur aðaláherslan verið lögð á að lýsa vamarþingsreglum II.
hluta Lúganósamningsins eins og yfirskrift greinarinnar ber með sér. Einnig
hefur verið gerð grein fyrir ýmsum almennum atriðum um samninginn.
Gerð var grein fyrir því að það er aðalreglan að lögsækja skal mann á heimilis-
vamarþingi hans, sbr. 2. gr. Frá aðalreglunni eru undantekningar. Þannig er í
fyrsta lagi heimilt samkvæmt 5.-6. gr. A að lögsækja mann á öðru vamarþingi en
heimilisvamarþingi þegar reglur um sérstök varnarþing eiga við. Einkenni sér-
stöku vamarþingsreglnanna er að sóknaraðili á alltaf val um það hvort hann nýtir
sér þær reglur eða höfðar mál á hendur vamaraðila á heimilisvamarþingi. I annan
stað eru í 7.-15. gr. vamarþingsreglur í vátryggingar- og neytendamálum. I þriðja
lagi era í 16. gr. ákvæði um svokölluð skylduvamarþing og eru þau ófrávíkjanleg.
í fjórða lagi er aðilum almennt heimilt að semja um vamarþing berum orðum eða
þegjandi, sbr. 17. og 18. gr. Loks eru reglur um könnun á vamarþingi og því hvort
mál sé tækt til meðferðar, litis pendens og skyldum kröfum, bráðabirgða- og
tryggingarráðstöfunum, sbr. 19.-24. gr.
Einnig var rakið að þegar mál fellur undir Lúganósamninginn koma reglur
hans í stað samsvarandi reglna í landsrétti. Ef reglur samningsins stangast á við
landsrétt verður að gera ráð fyrir því að þær gangi fyrir þeim síðarnefndu.
Landsréttur er jafnan Lúganósamningnum til fyllingar, en gæta verður þess að
túlka landsrétt til samræmis við samninginn. Þá verður að hafa í huga að dóm-
ara ber að beita ákvæðum samningsins af sjálfsdáðum. Þá hafa í þessari grein
dómar Evrópudómstólsins um skýringu á Brusselsamningnum verið teknir til
skýringar á einstökum ákvæðum Lúganósamningsins, en telja verður að dómar
þessir veiti veigamikla vísbendingu um hvernig skýra beri ákvæði síðamefnds
samnings. Eru líkur á að dómstólar í þeim ríkjum sem eru aðilar að Lúganó-
samningnum fylgi þeim fordæmunt í dómum sínunt.
HEIMILDIR:
Almeida Cruz, Desantes Real og Jenard, R: „Report by Mr de Almeida Cruz, Mr
Desantes Real and Mr Jenard on the Convention on the accession of the Kingdom of
Spain and the Portuguese Republic to the accession of the Kingdom of Spain and the
2111 greinargerð með frumvarpi til laga nr. 68/1995 er eftirfarandi dæmi tekið: Ef grískur maður
hefur t.d. réttilega höfðað mál gegn Islendingi í Grikklandi getur hann, ef íslensk lög heintila, gert
kyrrsetningu hér á landi ef Islendingurinn á hér eignir. Ber þá að höfða staðfestingarmál hér en
staðfestingarmálinu verður að fresta þar til dómurinn í Grikklandi er fallinn.
212 Sjá mál 120/79 de Cavel gegn de Cavel [1979] ECR 1055.
368