Árbók Háskóla Íslands - 01.04.1967, Qupperneq 115

113
IX. LÁTINN HÁSKÓLAKENNARI
I.
Hinn 2. september 1967 lézt einn merkasti og mikilhæfasti
maður í læknastétt, Kristinn Tryggvi Stefánsson, prófessor,
einungis tæpra 64 ára að aldri. Mundi margur hafa ætlað, að
honum yrði lengri ævi auðið, enda var honum meiri líkams-
hreysti gefin en flestum öðrum og því sjaldnast kvellisjúkur.
Enginn má þó sköpum renna, og vorið 1966 veiktist Kristinn
þann veg, að mjög var í tvísýnu stefnt um langlífi hans.
Sumarið 1966 var prófessor Kristinn skorinn upp vegna
krabbameins í ristli. Hann var síðan við allgóða heilsu enn
um hríð, og brá sér að vanda á veiðar í rysjóttu veðri haustið
1966, en hann var þrekmenni við hvers konar veiðiskap. 1 byrj-
un árs 1967 tók heilsu hans að hnigna að marki, og einsýnt
þótti, að hverju stefndi. Kristni Stefánssyni var þó fjarri skapi
að æðrast. Hann ræddi þannig tæpitungulaust um dauða sinn
og þau áhugamál, er hann vildi láta fram halda að sér látnum.
n.
Kristinn Stefánsson lauk læknanámi við Háskóla Islands ár-
ið 1932. Ári síðar hélt hann utan og hóf nám og rannsóknar-
störf í lyfjafræði í Danmörku og Þýzkalandi og einnig að
nokkru leyti í Englandi. I Kaupmannahöfn starfaði hann undir
handleiðslu prófessors Bocks og í samvinnu við Moller, sem
síðan var lengi prófessor í lyfjafræði við Kaupmannahafnar-
háskóla og þekktur er af kennslubók sinni. I Miinchen starf-
aði hann með prófessor Straub, en hann var einn allra þekkt-
asti lyfjafræðingur í Evrópu á árunum milli heimsstyrjalda.
Á báðum þessum stöðum átti hann þátt í vísindalegum ritgerð-
um, ýmist einn eða með öðrum, er vitna um hæfileika til vís-
indastarfa og leikni við tilraunastarfsemi.
Kristni var boðið að ílendast erlendis, en hann kaus að fara
heim. Hann var því næst ráðinn aukakennari í lyfjafræði við
15