Búnaðarrit - 01.08.1916, Blaðsíða 9

BÚNAÐARRIT
167
að fylla stór og ódýr flutningaskip. Vilja menn ekki
athuga, hvílík feikna bylting það hlýtur að verða fyrir
islenzkan búskap, ef jafngott fóður og maís er fengist
fyrir 5—6 aura hór á höfnum, ef brauðlaust land fengi
fjórða hluta af brauðkorni sínU fyrir þetta verð. ökræl-
ingjaskapur mætti það heita, ef versti draugurinn, hor-
fellirinn, væri þá ekki kveðinn niður með öllu. Þá mundi
vel svara kostnaði að láta ær bera miklu fyr og inni,
ef þess þyrfti með vegna vorharðinda, sem þá yrðu
magnlaus og engum gerðu mein. Þá yrði kynblöndun
með enskum fjárhrútum enn sjálfsagðari, til þess að fram-
Jeiða sláturdilka. Með votheyi og mais mundum við tvö-
falda bústofninn. Jarðeignir, þó einkum dala- og beitar-
jarðir, munu margfaldast í verði. Það roðar fyrir nýrri
gullold.
Moldargryfjau Eggert bóndi á Meðalfelli segist hafa í
hans Eggorts mörg ár búið til vothey í gryfju, sem var
á Meðalfelli. óhlaðin innan, en grafin i þéttan moldar-
jarðveg, án þess nokkru sinni að mis-
heppnast. Talcið eftir þessu. Það þarf engan útbúnað
eða tilkostnað, ekki einu sinni þak yfir gryfjuna. Það
má rigna ofan í hana, bara ekki renni vatn af yfirborði
jarðar í hana, og í rauninni er aðferðin ósköp einföld;
að eins sé nokkrum grundvallaratriðum fylgt, þá fer
alt vel.
Á bls. 136 segir Eggert ennfremur:
„Allar skepnur eru gráðugar í að éta það; eg hefi
gefið það nautgripum, sauðfé og hrossum, og þeim hefir
öllum orðið gott af því. Greinilegust áhrif þess sjást á
mjólkurkúm, að því leyti, að þegar þeim er gefið það
með venjulegu heyi, líkist mjólkin fremur sumarmjólk
en af nokkru öðru vetrarfóðri, sem eg veit notað handa
kúm, einkum að því að smjörið verður við það meira og
mýkra en það er annars úr vetrarmjólk, og litur þess
likist mjög mikið lit sumarsmjörs“.