Búnaðarrit - 01.08.1916, Blaðsíða 52

210 BÚNAÐARRIT
sýna, að ekki er brýn nauðsyn að hraða innlátningu sem
mest.
Snrhey eða Báðar aðferðirnar eru góðar og hafa mikið
sæthey. til síns ágætis. Súrheysgerð er vandaminni,
og hljóta allir að geta gert hana í sæmi-
lega góðri gryfju og úr sæmilega góðu efni. Súrhey má
búa til úr lakara efni en sæthey. Súi heysgerð er koetnaðar-
minni. Gryfjan þarf ekki að vera eins hlý og vönduð,
tvöfaldir veggir eða grafin í jörð, eða hlaðið upp að
veggjum. Ennfremur munu vera minni rekjur út við
veygi í súrheyi en sætheyi; má skýra það þannig:
í sætheyinu er hitinn meiri, 50—60° inni í heyinu.
Hitinn leiðist þaðan út að veggjunum, en kólnar því
meira sem nær dregur vegejunum. Þar verður hann
ekki nógu mikiil til þess að drepa rotgerla, en einmitt-
mjög hæfilegur handa þeim, 20—30°. Heyið lúnar og
rotnar mður. í súrheyinu verður hitinn mestur um 20—
30° i miðju heyinu, en kólnar fijótt aftur. Út við veggiria
er hitinn enn þá minni, og dregur það úr starfi rot-
gerlanna. Súrheyið er ekki eins viðkvæmt og sætheyið.
Geiðin komin lengra, og skemmist því siður, standi það
bert eða átekið. Koktir sœtheysins eru aðallega þessir:
Fóðrið er í heild sinni brayðbetra, hollara og efnarikara;
heflr það áhrif á velliðan og afurðir skepnanna. Sæt-
heyið fiýs siður við útveggi vegna hitans, sem lengur
geymist i því. Sennilegt þykir mér, að súrlieyið eigi
bezt við d/úpu og þröngu gryfjurnar, en sœtheyið reynist
bezt í víðu og grunnu skjólgryfjunum.
Stakkar. Vel getur staðið svo á, að votheystóftin
sé orðin full, eða sem oft.ar mun eiga rér
stað, að hún sé engin til, en nauðsyn sé að forða heyi
undan stórskemdum eða algerðri eyðilegging, en enginn
timi til þess eða ástæður að grafa fyrir það gryfju; er
þá sjálfsagt að beia heyið upp í stakk.