Búnaðarrit - 01.08.1916, Blaðsíða 29

BÚNAÐARRIT
187
hringinn t.veim megin veggjar. Lengri álman, álma afls-
ins, lægi inn í miðju tóftarinnar. Þær mættu standa á
krosstrjám burðartrjánna og lyfta mótunum. Þess þyrfti
vandlega að gæta, að mótin geti ekki fallið niður, valdið
slysum og brotnað.
Mótin þurfa að standa nákvæmlega lóðrétt, þegar gengið
er frá þeim. Gott er að maka feiti eða oliu á þann
flötinn, sem að steypunni snýr. Pestist hún þá síður við
tréð og verður áferðarfegurri og sléttari.
Ef til viil mætti komast af með lélegra efni, t. d.
þuml. borð, í mótin. En sjálfsagt er að hafa þau vel
vönduð og sterk. Gætu grannar, sem vildu koma sér
upp álíka stórum tóftum, átt þau i félagi. Sumstaðar
væri ekki óhugsandi, að hreppurinn vildi láta smíða
mótin og lána þau svo hreppsbúum gegn endurgjaldi.
Eins og sjá má á töflunni, geta jafnvíðar gryfjur
tekið mjög mismunandi mikið eftir dýptinni.
Yeggþyktin. Amerikumenn segja, að með mjög vand-
aðri vinnu megi steypa gryfju nægilega
sterka 16 fet í þvermál og 35 fet á hæð með 2—3 þuml.
þykkurn, járnbentum steypuveggjum. En slík vinna sé
of dýr. Það verði ódýrara að nota tvöfalt, jafnvel þrefalt
meira sement og hafa vegginn 6—8 þuml. þykkan, og
hafa vinnuna óvandaðri. Svona stór gryfja geti samt
orðið nógu sterk, ef stálhringur er lagður í steypuna 2.
eða 3. hvert fet í hæð.
Oftast byggja þeir einfalda veggi 6 þuml. þykka
{stundum að eins 4”), og láta þá vera jafnþykka upp úr.
Þykir þeim það ekki svara kostnaði að breyta mótun-
um, til þess að gera veggina þynnri efst. Sleypan er
höfð afarsterk, 1:2:4; fást þá að eins 16 teningsfet
úr sementstunnunni. Undirstaðan er ávalt höfð þykkri,
um 20 þuml., nema á sléttri klöpp sé.
Mjög er áríðandi að blanda og hræra steypuna vel,
ennfremur að jafna mölinni sem bezt í steypunni, svo