Búnaðarrit - 01.01.1925, Blaðsíða 27

BÚNAÐARRIT
19
Þegar litið er á tölurnar hjer að ofan, sjest aö úr-
koraan á Skeiðunum nær að eins meðaltals-úrkomu í
júlímánuði, og að þurkarnir eru mestir í júní og seinni
part maímánaðar, fylgdi þeim frost á nóttum fram til
9. júnímánaðar, og fram yfir miðjan þann mánuð mun
hafa frosið til fjalla á nóttum. Af þessu má sjá, að
gróðurtímabilið hefir verið óvenju þurkasamt, og þurkn-
um fylgdu kuldar fram eftir vorinu.
Stormar voru eigi tíðir og veðurhæðin á gróðrar-
tímabilinu að eins nokkra daga svo, að til skaða væri
fyrir gróðurinn. Sólfar hefir að líkindum verið í meðal-
lagi, þó eigi væru nema 4 heiðskírir dagar i júní og 1
í júlímánuði, þá voru það að eins 9 dagar í hvorum
mánuði, sem eigi sá til sólar.
Kuldarnir i lok maímánaðar valda, sem fyr er nefnt,
því, að vetrarvatnið þornar af áveitusvæðinu, en gróður
allur, sem byrjaður var að koma fram á tímabilinu
8.—24. maí, sem voru hlýjustu dagar þess mánaðar,
kulnaði áður en vatn náðist frá Þjórsá yfir engin.
Hin stöðugu næturfrost til fjallanna allan maimánuð
og fram í miðjan júnímánuð valda vatnsþurð í Þjórsá,
svo vatnsborð hennar er fram að þeim tíma mikið
lægra en það hefir verið öll þau ár, sem athuganir því
viðvíkjandi hafa verið gerðar, en þær ná yflr tímabilið
1914—1922, að báðum þeim árum meðtöldum.
II. Undirbúningur Skeiða-áveitunnar.
Talin eru að vera 45 ár síðan hugmyndin um áveitu
á Skeiðin kom íyrst fram. Sjera Stefán Stephensen á
Olafsvöllum vekur fyrstur manna athygli almennings,
austur þar, um að mögulegt muni vera með áveitu að
bæta engin.
Saga þessa máls frá því ári skal eigi rakin hjer, en
að eins í stórum dráttum tekið fram, hvað gert hefir
verið til að halda því máli vakandi, og hver hafi verið