Valsblaðið - 01.05.2001, Blaðsíða 32

Tár, bros 0ð
Hornarfjapðarmærin Rósa Júlía hefur leihið með
Val síðan hún varð fegurðardrottning Austur-
lands fyrir sex árum. Sigurganga hennar heldur
áfram því sem fyrirliði bikarmeistara Vals ætl-
ar hún að leiða liðið inn í nýtt gullaldartímabil.
takkaskor
Rósa Júlía Steinþórsdóttir er einn af leik-
reyndustu og um leið farsælustu leik-
mönnum meistaraflokks kvenna í knatt-
spymu. Rósa Júlía var aðeins 14 ára þeg-
ar hún hóf að spila með meistaraflokki
Sindra á Höfn í Homafirði fyrir 11 árum
en hún gekk svo til liðs við Val fyrir
tímabilið 1995. Hún varð fljótlega einn
af burðarrásum liðsins og er nú fyrirliði
þess. Hún hefur um árabil verið lykil-
maður í vöm landsliðsins og á einnig
fjölmarga landsleiki að baki með yngri
landsliðum Islands.
Rósa býr aðeins í seilingarfjarlægð frá
KR-vellinum en hún lauk fyrir stuttu
námi í viðskiptafræði við Háskóla
Reykjavíkur og vinnur í höfuðstöðvum
íslandsbanka. Það er ekki á dagskrá hjá
henni að fara til útlanda til að spila knatt-
spymu.
„Þetta kitlar alltaf og ef einhver sýndi
áhuga myndi ég að sjálfsögðu skoða
málið. Maður sér deildina í Bandaríkj-
unum í hillingum en ég sé mig ekki vera
á leiðinni þangað," segir Rósa.
Það er ánægjulegt hve stórt Valshjarta
hún hefur en það hefur ekki alltaf verið
raunin með aðkomna leikmenn og vill
hún vera hjá Val sem lengst. Aðspurð um
það hvað hún vildi sjá lagast hjá félaginu
sagðist hún vilja sjá meiri samvinnu
milli flokka til að skapa megi sterka
heild og að það gæti byrjað þannig að
leikmenn meistaraflokks myndu fylgjast
með leikjum í yngri flokkunum. Rósa er
bjartsýn á framtíðina hjá Val og á von á
því að nýtt gullaldarlið sé í burðarliðnum
hjá félaginu.
Hvað varð til þess að þú fórst í Val?
„Aðalástæðan var sú að Ásgerður Hildur
(Ingibergsdóttir) sem lék með liðinu og
gerir reyndar enn, er vinkona mín en hún
er frá Höfn eins og ég. Ég vildi vera í
liði þar sem ég þekkti einhvem. Það
Rósa Júlía hampar bikarnum sem fyrir-
liði bikarmeistara Vals 2001.
(Mynd Þ.Ó.)
hafði líka áhrif að Valsarar voru duglegir
að hafa samband við mig og það kveikti
áhugann."
Var vel staðið að málum á Hornafirði,
því nú ert þú ekki eina knattspvrnu-
konan þaðan sem hefur náð langt?
„Það var mjög vel stutt við bakið á okkur
og margir áhorfendur horfðu á okkur
spila. Albert Eymundsson, núverandi
bæjarstjóri á Höfn, er allt í öllu í fótbolt-
anum og hélt vel utan um starfið. Ég veit
ekki hvort það hafi verið einhver tíska
þama að vera í fótbolta en ég held að
næstum því allar stelpumar í bekknum
mínum hafi verið í fótbolta. Það gat ver-
ið erfitt að velja í hóp úr öllum fjöldan-
um á þeim tíma sem ég var þama en það
hefur eitthvað dregið úr áhuganum síðan.
Það er mikill munur á 1. deild (sem var
þá 2. deild) þar sem við vorum og úr-
valsdeild. Ég var í unglingalandsliðinu á
meðan ég var fyrir austan og ef maður
stefndi á A-landsliðið þá varð maður að
fara í betra lið því ég var farin að staðna
svolítið þama fyrir austan.
Fótboltaáhuginn byrjaði þannig að ég
fór að fylgjast með vini mínum á æfingu
og Albert bað mig þá um að vera með.
Ég var ein að æfa með strákunum í smá
tíma og held að ég hafi haft nokkuð gott
af því. Smám saman fjölgaði stelpunum
og á endanum gátum við stofnað eigin
flokk. “
Þú tókst þátt í fegurðarsamkeppni
fyrir austan, hvernig gekk það?
„Ég tók þátt í fegurðarsamkeppni Aust-
urlands árið 1995 og bar sigur úr býtum.
I kjölfarið tók ég svo þátt í keppninni
Ungfrú Island og tók mér hlé frá fótbolt-
anum um stund svo ég væri ekki öll út í
marblettum í keppninni. Það var gaman
að taka þátt í þessu þá en ég hefði ekki
verið til í að vera með ef þetta hefði ver-
ið ári síðar. Dómurunum í keppninni
fannst það svolítið skrítið fyrst að fót-
boltastelpa skyldi taka þátt í fegurðar-
samkeppni. “
30
Valsblaðið 2001