Valsblaðið - 01.05.2001, Blaðsíða 104

þar sem hann ásakaði Pólverja um að
hafa ráðist á útvarpsstöð hjá sér. Við
komust til Kaupmannahafnar og þaðan
heim með Brúarfossi en þurftum að
dvelja í lestinni á leiðinni. Gjaldeyrir var
af skomum skammti því það ríkti kreppa
á íslandi og menn voru orðnir staur-
blankir. Sjálfur tók ég minn fyrsta og
eina víxil á ævinni til að fjármagna
keppnisferðina sem fékk snöggan endi.“
Sigurður segir að með tilkomu Reidars
Sörensen hafi knattspyman í Val gjör-
breyst. „Ekkert löp og spark“, sagði
Reidar og kenndi okkur að spila knatt-
spymu með innanfótarspymum. I kjöl-
farið kom smáa spilið og það var grunn-
urinn að velgengnisárum okkar. Á ellefu
ára tímabili, frá ’35 til ’45 urðum við níu
sinnum íslandsmeistarar og það munaði
ekki nema einu marki að við bærum líka
sigur úr býtum ’39 og ’41. Ég lék ekkert
með á íslandsmótinu '37 vegna mikillar
vinnu í Málaranum. Á þessum árum
flutti fólk aðallega tvisvar á ári því flestir
voru á leigumarkaði, og það var hefð
fyrir því að fólk betrekkti íbúðimar þeg-
ar það flutti. Ég var önnum kafinn við að
útvega menn til að veggfóðra og missti
af Islandsmótinu."
Valsmenn stunduðu leikfimiæfingar í
ÍR húsinu frá 1933-’40 og þar hófst
handboltaferill Sigurðar fyrir alvöru.
Fyrsta Islandsmótið í handknattleik fór
fram 1940. „Við vorum í hörkuleikfimi í
ÍR-húsinu en síðustu 10 mínútur hvers
tíma var spilaður handbolti. Þeir sem
spiluðu handbolta fyrstu árin fyrir Val
voru allt fótboltamenn. Við spiluðum við
Hafnfirðinga og sjómenn á þýskum her-
skipum og þá byrjaði boltinn að rúlla
fyrir alvöru. Við urðum íslandsmeistarar
’40, ’41 og ‘42 en mitt síðasta ár í hand-
boltanum var '48.“
Hvenær lauk þínum keppnisferli?
„Ég hætti í meistaraflokki í fótbolta eftir
sumarið 1951. Þá byrjaði ég með 1.
flokki og lék í 4—5 ár. Ég var reyndar
staddur í sölutúr á Isafirði sumarið ’57
þar sem meistaraflokkur Vals var í heim-
sókn og lék þar tvo leiki með liðinu,
rúmlega fertugur."
Hvaða augnablik koma oftast upp í
hugann þegar þú lítur yfir ferilinn?
„Það er fyrst og fremst sigurleikurinn
gegn KR á Islandsmótinu 1935 sem við
unnum með einu marki. Tíu dögum síðar
fórunt við í hið eftirminnilega keppnis-
ferðalag til Norðurlandanna. Fyrsti
landsleikur íslands í knattspymu, gegn
Dönum árið 1946, er líka eftirminnileg-
ur. Ég spilaði fyrstu fjóra landsleiki fs-
lands, þar af þrisvar sem fyrirliði. Og ég
á keppnistreyjuna ennþá. Reykjavík var á
öðmm endanum meðan á heimsókn
Dana stóð því leikurinn þótti merkilegur
viðburður. Danirnir komu með Drottn-
ingunni og á þessum tíma hópaðist fólk
niður á höfn til að fylgjast með komu
skipa. Mörg þúsund manns voru saman-
komin þegar Drottningin lagði að
bryggju. Freddy Steele var landsliðs-
þjálfari Islands, sem og KR. þetta ár en
hann gerði garðinn frægan sem senter
Verðlaunahafar ÍSI, þeir Siggi Óla og Lolli, ásamt Ellert B. Schram og Reyni Vignir.
102
Valsblaðið 2001