Valsblaðið - 01.05.2001, Blaðsíða 102

Sigurður lék með meistaraflokki í nær tvo áratugi. Myndin er tekin á Hlíðarenda.
hefur komið sér haglega fyrir. „Mér telst
til að þrettán menn, sem spiluðu ein-
hvem tímann með meistaraflokki Vals,
hafi búið á svæðinu frá Hverfisgötu 72
til 99. Auk mín eru þetta Anton Erlends-
son, Snorri Jónsson, Hermann Her-
mannsson, bræðumir Jóhannes og
Magnús Bergsteinssynir, Björgólfur
Baldursson, Grímar Jónsson, Bjöm
Ólafsson og bróðir hans Ólafur Ólafs-
son, Gísli Ingibergsson, Geir Ólafsson
og Axel Jónsson. Aðeins tveir síðast-
nefndu vom ekki samtíða mér. Mér er
það minnisstætt að Magnús Bergsteins-
son fór með mig í verslunina Liverpool á
Laugavegi og lét skrifa mig inn í Val hjá
manni sem þar starfaði. Ég hef rekist á
það í plöggum frá Val ég var skráður í
kappleik með 3. flokki árið 1929. Á
þessum árum var ekki æft í yngri aldurs-
hópum. Við vinirnir á Hverfisgötunni
stofnuðum hins vegar strákafélag í fót-
bolta sem hét Þrándur og spiluðum við
stráka á Grettisgötunni og Njálsgötunni.
Stundum spiluðum við gegn strákum í
Mosfellssveit af því Grímar Jónsson var
ættaður þaðan og það kom fyrir að við
gengum á Esjuna eftir leiki. Mosfellingar
komu stundum í bæinn til að spila við
okkur og höfðu iðulega stóran mjólkur-
brúsa meðferðis sem við drukkum úr.“
Móðir Sigurðar dó úr spönsku veikinni
árið 1918, þegar Sigurður var tæplega
tveggja ára, en þá var hann ættleiddur af
ungum hjónum. Fósturfaðir hans var sjó-
maður en drukknaði þegar Sigurður var
fjögurra ára. „Faðir minn hélt eftir
tveimur systkinum mínum eftir að móðir
mín dó og ég var alla tíð í ágætis sam-
bandi við hann. En fram yfir tvítugt var
ég aldrei kallaður annað en Siggi Guð-
rúnar, var kenndur við fósturmóður
mína. Menn spurðu síðar; hver er þessi
Sigurður Ólafsson? Guðrún var afskap-
lega dugleg kona og hafði ofan of okkur
með því að vera með kýr, hesta og
hænsni á Hverfisgötunni. Hún seldi
mjólk og leigði út hestana. Öll sumur
vorum við að heyja uppi í Kjós þannig
að ég var lítið í bænum á sumrin. Seinna
heyjuðum við á Sunnuhvolstúni, þar sem
nú er Háteigsvegur, og það var ekki vel
séð þegar Egill Kristbjömsson sótti mig
á æfingar í brakandi þurrki. Egill spilaði
með meistaraflokki Vals í mörg ár og var
frægur fjallamaður.“
Sigurður stundaði búskap í miðri
Reykjavík fram til 1940 en árið ’43
kvæntist hann Gyðu, eins og áður sagði.
Böm þeirra eru Hjörtur læknir og Vigdís
lyfjafræðingur. Bamabömin eru sjö og
bamabamabörnin þrjú. Nína K. Bjöms-
dóttir landsliðskona í handknattleik er
eitt barnabama þeirra hjóna.
Sigurður hóf að leika með meistara-
flokki árið ’35, átján ára gamall, en náði
þó eingöngu að leika tvo leiki um sumar-
ið því hann hafði ráðið sig í vegavinnu
við Þingvallavatn. „Valsmennimir Snorri
Jónsson og Sigurpáll Jónsson vom með
mér í vegavinnunni og Bjami Guð-
bjömsson, síðar bankastjóri, sótti okkur
austur fyrir leiki með 2. flokki. Vegurinn
náði reyndar bara að Kaldárhöfða þannig
að við þurftum að ganga í þrjú korter frá
bækistöðvunum til móts við Bjama á
bílnum. Við spilum oft fótbolta í gjótum
í hrauninu og dembdum okkur svo í
Þingvallavatn á eftir.“
Á knattspymuárum Sigurðar mátti að-
eins vera með tvo til þrjá varamenn í
meistaraflokki. „Reglumar vom þannig
að markmanni mátti skipta inn á hvenær
leiks sem var en ef skipta átti útileik-
manni inn á, varð það að eiga sér stað í
fyrri hálfleik — en aðeins einum. Menn
fóru því ekki af leikvelli nema vera virki-
lega meiddir. Allir leikir fóm fram á möl
þannig að menn reyndu í lengstu lög að
forðast að detta til að koma í veg fyrir að
100
Valsblaðið 2001