Valsblaðið - 01.05.2001, Blaðsíða 46

Eftip Þorgrím Þráinsson
Valsstelpurnarí ' Æm . . ..
serflokki!
Eftir 9 ára starf sem þjálfari hjá Val, þar sem Beta hefur náð frábsrum árangri,
hefur hún ákveðið að breyta um starfsvettvang.
Beta með mynd af hinum sigursœla 2.
flokki sem stelpurnar hennar gáfu henni í
samkvœmi sem var haldið Betu til lieið-
urs.
„Það skrítnasta við að búa í Vestmanna-
eyjum er að hér þarf ég sjálf að dæla
bensíni á bílinn minn. Hér eru engir
bensínafgreiðslumenn en í Reykjavík
notfærði ég mér þjónustu þeirra út í ystu
æsar.“ Þetta hafði Beta okkar, Elísabet
Gunnarsdóttir, að segja þegar hún var
innt eftir því hvort Vestmannaeyingar
væru jafn skrítnir og margir vilja vera
láta. Þrátt fyrir skort á dekri við bílinn
kann hún óskaplega vel við sig í Eyjum.
Hún ákvað að fresta sálfræðinámi við
Háskóla Islands um eitt ár þegar henni
bauðst að taka við þjálfun meistaraflokks
kvenna í Eyjum. Engu að síður ætlar hún
að lesa skólabækumar ítarlega fram að
næsta skólaári.
Eins og flestum Valsmönnum ætti að
vera kunnugt hefur Beta unnið frábært
starf með kvennaflokka Vals á síðustu 9
árum. Stelpumar, sem margar hverjar
munu blómstra með meistaraflokki á
næstu ámm, eru afrakstur af óeigin-
gjömu starfi Betu sem hefur ekki ein-
göngu verið stelpunum leiðtogi heldur
fyrirmynd og uppalandi. Nú hefur Beta
horfíð frá Hlíðarenda (tímabundið) og
tekst á við nýja áskomn, ný markmið.
„Ég mun líka þjálfa 2. og 3. flokk
fram yfír áramótin og það sem mér finnst
skrytnast er að vera með svona mörgum
stelpum sem ég hef aldrei séð og þekki
lítið sem ekkert, ennþá. Vissulega sakna
ég allra þeirra sem vom með mér á
hverjum degi í mörg ár niður á Hlíðar-
enda. Eg varði meira tíma með stelpun-
um í Val en ég varði með fjölskyldunni."
Fellurðu vel inn í Eyjamórallinn?
„Mér hefur verið vel tekið og ég að reyni
að lesa mér til um Eyjamar svo ekki sé
hægt að reka mig á gat. Mér skilst að þær
stelpur, sem koma hingað og viti lítið í
sinn haus, séu kallaðar Reykjavíkurpíkur.
Ég ætla ekki að lenda í þeim hópi.“
Beta segist ekki finna fyrir neinni
pressu í Eyjum og hún ætlar að njóta
þess að þjálfa þar. „Mér finnst þetta
ógeðslega skemmtilegt og ég mun viða
að mér eins mikilli reynslu og kostur er.“
Er mikill munur á því að þjálfa
yngri flokka, annars vegar,
og meistaraflokk, hins vegar?
„Mér finnst það, já. Núna get ég einbeitt
mér mér meira að verklega þættinum í
stað þess að vera sífellt að halda öllum
góðum, passa upp á að enginn hætti að
æfa og þar fram eftir götunum. Það ligg-
ur í augum uppi að meistaraflokksleik-
menn skilja mun meira út á hvað þetta
gengur án frekari útskýringa. Ég er að
átta mig á því núna að mér hentar betur
að þjálfa unglinga og fullorðna en böm.
Kannski finnst mér það líka meiri áskor-
un af því ég hef þjálfað krakka svo lengi.
í meistaraflokki skiptir sigurinn líka öllu
máli og það hentar mínum metnaði
ágætlega. Vinnan nýtist betur núna og ef-
laust fæ ég rneira út úr sjálfri mér. Það er
fátt utanaðkomandi sem tmflar mig.“
Var það rétt ákvörðun
hjá þér að fara til Eyja?
„Ekki spuming. Eflaust var þetta það
besta sem gat komið fyrir mig og stelp-
umar mínar líka. Að klippa á nafla-
strenginn."
Hvað viltu segja við
stelpurnar þínar í Val?
„Að halda áfram á sömu braut og fylgja
markmiðunum sem við settum okkur.
Þær verða að halda sama metnaði, sigur-
vilja og keppnisskapi. Það skiptir gífur-
lega miklu máli og ég veit að Valsstelp-
umar eru í sérflokki hvað það varðar.
Takist þeim það munu þær fara alla
leið.“
44
Valsblaðið 2001