Búnaðarrit - 01.01.1943, Side 54

52
BÚNAÐARRIT
eða uppsprettulind. Varast verður að liella volguin
rjóma saman við kældann rjóma.
ÁSur en Lekið er til við að strokka, verður að þvo
strokkinn vel, fyrst úr heitu vatni, en siðan úr vel
köldu, en hreinu vatni. Kalda vatnið er notað Lil þess
að feitin festist ekki eins við strokkinn.
Það verður að stilla hita rjómans nálcvæmlega. Sé
rjóminn of kaldur verður að hita hann, sé hann hins
vegar of heitur verður að kæla liann. Algengt er að
liita rjómann upp með því að láta í hann heitt vatn,
eða að kæla hann með því að láta í hann' kalt vatn.
En þannig á aldrei að stilla hita rjómans. Heldur á
ao láta rjómaílátið niður i vatn og stilla hitann á
þann liátt.
Eins og áður er sagt hyggist smjörmyndunin á því,
að nokkuð af smjörfcitinni sé hálffljótandi. Þessi
hálffljótandi feiti leggsl svo utanum hinar storknuðu
feitikúlur og Jímir þær saman. Hlutfallið á inilli
storknaðrar feiti og þeirrar, sem er hálffljótandi fer
eftir því hvaða fóður kúnum hcfur verið gefið, hve
langur tími er frá burði, og hvernig rjóminn hefur
verið meðfarinn, áður en hann var strokkaður, —
hvort hann hefur verið kældur eða ekki, hve lengi
hann hefur verið í kælingu og hve kalt kælivatnið
hefur verið. Því fastari sem fcitin er frá hendi nátt-
úrunnar, t. d. ef kúnum er gefið eintómt þurrhey og
því betur, sem rjóminn hefur verið kældur því minna
vcrður af fljótandi feili, smjörið verður þá fastara
í sér og verður þá að liafa hitastig rjómans hærra og
rjómann þykkri, heldur en þegar feitin er Iinari og
rjóminn hefur verið illa kældur.
Of hátt hitastig verkar þannig, að smjörið verður
stórkornótt og laust í sér og mikil i'eiti tapast í áfirn-
ar. Sé rjóminn hins vegar of kaldur, tekur það óeðli-
lega langann tíma að strokka og mikil feiti fer þá
einnig forgörðum.