Búnaðarrit - 01.01.1943, Qupperneq 146

144
B Ú N A Ð AIIR I T
ræktarframkvæmdir. Þar með viðurkennir hann, að
Búnaðarfélag íslands hafi vanrækt að velja þessa
liæfu trúnaðarmenn.
Búnaðarmálastjóri aðhyllist tillögu Guðmundar
Jónssonar, um námskeið fyrir trúnaðarmennina. -—■
Ég hef þegar getið J>ess, að ég álít, að námskeiðin geti
verið góð skyndiráðstöfun. Ef valdir verða hæfustu
mennirnir og Jieir þjálfaðir og samræmdir með nám-
skeiðum, má sennilega fá hæfa menn til að iaka út
jarðabæturnar, en með námskeiðum (í Jjcss orðs
venjul. merkingu) einum, verða bændaskólabúfræð-
ingar eklci hæfir lciðbeiiieri(hir um jarðræktarfram-
l væmdir, nema að svipað kák eigi að haldast og verið
hefur. Eða þekkir búnaðarmálastjóri lil þess, í nolckru
(iðru landi, að menn með þekltingarstigi íslenzkra
Lændaskólabúfræðinga séu notaðir til leiðbeininga á
mnræddu sviði?
Til hliðar.
Þegar ég var unglingur lærði ég spil, sem nefndist
„Langhundur“ eða „Langavitleysa". Ég hafði gleymt
þessu sjíili, en ])að rifjast nýlega upp fyrir mér við
lostur ritgerðar eftir kunningja minn, Árna G. Ey-
lands, en ritgerð þessa nefnir hann „Horft um öxl“,
og birtist hún i 2. og 3. tölubl. „Freys“ J). á. (1941).
Ekki minnist ég J)ess að hafa nokkru sinni fyrr séð
þvílíkan rithátt í ritgerð um fagleg efni, hvorki í inn-
lendu né erlendu hlaði eða limariti, en út í J)að skal
ckki farið nánar hér. — Ef til vill hefði ég ekki átt
að virða J)essa ritsmíð svars, enda dæmir hún sig
sjálf, en í lienni eru þó ýms atriði, sem lesendur al-
mennt hafa ekki aðstöðu til að gera sér fulla grein
fyrir.
Eitt er sérkennilegt við J)essa merkilegu grein
Á. G. E.: Þegar búið er að tína saman stefnumola
hans í ræktunarmálum og Jæir bornir saman við