Búnaðarrit - 01.01.1943, Síða 152

B Ú N A Ð A R R 11’
150
grunnir eða nieð venjulegri dvj)t, rétt eins og gerist
um aðra skurða, en alls ekki „venjulega grunnir“,
eins og Á. G. E. getur sér til.
Annars er þetta sania fyrirkoniulagið og víða gerist
um „þurrkun“ á raklendi og hreinum mýrum, að
jaðarskurður sé gerður á 1 eða 2 vegu við „ræktunar-
landið“.
Samkvæmt áður greindum forsendum, koma aðeins
i fáum árum yfir 100 m af opnum skurðum á hektara
af allri nýrækt, á tímabilinu 1924—36; og nær að
meðallali ckki því, að skurður sé með einni hlið-
inni á hverjum hektara (miðað við jafnhliða reiti).
Finnst nú lesendum ekki, að þessar é)nákvæmu
tölur táli ])é> máli, sem vert sé að veita athygli? Eða,
cr „frjórra" að nota tölurnar cins og Á. G. E. gerir í
Búnaðarritinu 1931, bls. 9—10?(!)'
„Því fer það svo, að jarðræktarráðunautar Bún-
aðarfélags íslands, og þar á meðal Á. L. J., breyta ráð-
leggingum sínum um framræslu frá ári lil árs cftir
því, sein reynsla bændanna, sem hann ásakar harð-
lega fyrir vanræstu léinin, færir ráðunautunum og
öðrum fróðleik í því máli. Litlu öðru hefur hann lil
að tjalda frekar en aðrir.“
Út af þessari klausn Á. G. E. skal þetta sagt, þótt
algert aukaatriði sé: Eg hef aldrei verið ráðunautur
B. í., heldur aðeins hjálp í viðlögum, sem leiðbein-
andi bænda, svo það er óverðskuldaður heiður, þegar
Á. G. E. titlar mig ráðunaut B. í., og naumast í sam-
ræmi við þá vísindalegu nákvæmni, er hann virðist
krefjast af öðrum. — Þar sem Á. G. E. beinir þvi til
mín, að ég breyti ráðleggingum mínum um fram-
ræslu frá ári lil árs, ])á mun hann eiga við það, að
i smágrein þeirri um þurrkun tiinlands, sem ég lagði
til í Vasakver S. í. S., stóð, að venjulega sé lengd lok-