Búnaðarrit - 01.01.1953, Page 23
BÚNAÐARRIT
21
fjölgar þeim stöðugt, eftir því sem túnin stækka og
búin vaxa. I þessu sambandi vil ég benda á það, að
oft er hægt að fjölga skepnum án þess, að vinnan
við hirðingu þeirra þurfi að aulcast verulega, ef jafn-
framt er hægt að bæta húsakostinn eða taka upp
hentugri vinnubrögð við gegningarnar. Og alls staðar,
þar sem þarf að endurbyggja peningshús, verður að
hafa þetta í huga.
IX.
Fáeinir bændur hér á landi selja allt sitt hey og
allmargir hluta af því. Og liklega fer þetta i vöxt.
Til eru nolckrir staðir, þar sem ræktunarmöguleikar
eru litlir, en fólk margt, er þarf daglega á mjólk að
lialda. Þar getur verið nauðsynlegt að fóðra kýr á
aðkeyptu heyi, og eru þess nokkur dæmi.
Á stöku stað eru sérlega góð skilyrði til sauðfjár-
búskapar, en litlir möguleikar til ræktunar og hey-
öflunar. Þar getur líka verið hagkvæmt að kaupa hey
að — stundum um langan veg — til þess að fóðra á því
sauðfé. Vísir að slíkum búskap er til nú þegar, og
mun þetta sennilega færast í aukana. Þó að svo verði,
þá mun allur þorri bænda á íslandi halda áfram að
láta búféð breyta heyi sínu í vörur, sem liægara er
að nota eða selja úr búi en heyið. Til þessa hefur
bóndinn nautgripi, sauðfé og hross. Hann skiptir
við búféð, leggur inn lijá því fóður, sumpart gjöf
inni í húsum og sumpart beit í högunum, sér um
hirðingu þess o. s. frv., en fær af því í staðinn af-
urðirnar. Og eins og það hefur mikið að segja fyrir
heildarafkomu búsins hvernig bóndinn skiptir við
kaupfélagið eða kaupmanninn og móður jörð, eins
skiptir það mjög miklu, hvernig viðskipti lians við
skepnurnar farast lionum úr hendi, og skal nú bent
á nokkur atriði í því sambandi.