Búnaðarrit - 01.01.1953, Page 30
28
BÚNAÐARRIT
ins. Þeir geta varla ræktað nóg til heimilisþarfa og
vafasamt, hvort þeir eigi að reyna það. Annars staðar
er garðræktin nokkurn veginn árviss, og það má víða
auka hana stórlega og bæta þannig aflcomu búsins
verulega.
Hér lcemur aftur til greina, að bændur velji hent-
ugt land til garðræktarinnar og heiti möguleikum
vélavinnunnar til hins vtrasta, ef góður arður á að
fást af garðyrkjunni.
XIV.
Hér að framan hef ég viljað benda á ýmis þau at-
riði, er máli skipta fyrir aflcomu búsins. Hvaða verð
bóndinn fær fyrir afurðir sínar er mikilsvert og hef-
ur alltaf sín áhril' á heildarútkomu búsarðsins. Mark-
aðsverðinu ræður bóndinn ekki, en það er á hans
valdi að hafa vörur sínar ætíð í verðhæsta flokknum,
og alltaf svo góðar, að þær séu eftirsóttar af kaup-
endum.
En bóndinn getur gert margt annað til að tryggja
góða fjárhagsafkomu búsins, og því þarf hann að
gefa meiri gaum, en má ekki um of einblína á verð-
lag afurðanna, sem sumum hættir því miður oft til.
Kemur hér margt til greina, svo sem að spara inn-
kaup, að fá töðuna ódýrari með bættri ræktun tún-
anna og betri og hagfelldari vinnubrögðum við hey-
skapinn, að fá betri og arðsamari kúabú, betri og
arðsamari sauðfjárbú og betri garðrækt. Með því að
nota allar þessar leiðir má bæta arðsemi búsins frá
því, sem nú er. Mér hefur oft virzt, að bændur gæfu
þessum atriðum ekki nógan gaum, og þA'í hef ég’ vilj-
að benda á þau til umhugsunar.
Mikla þýðingu hefur það fyrir afkomu bóndans,
að vinnan nýtist sem bezt. Hér ltemur bæði til greina
verklagni, góð verkstjórn og áhugi einstaklinga þeirra,
sem vinna, en svo líka hitt, að bústærðin og fjöldi