Búnaðarrit - 01.01.1953, Page 34
Köf nunaref nisvinnsl an
í rótarhnýðum belgjurtanna
og við hana tengd sjálfsbjörg landbúnaðarins
um öflun köfnunarefnis.
Eftir A. 1. Virtanen.
Eftirfarandi grein liirlist í Nordisk Jordbrugsforskniny
2.—3. liefti 1051, en hún er erindi, sem höfundurinn flutti
á ráðstefnu í féiaginu NJF árið 1950.
í erindi þessu ræði ég aðeins um þá köfnunarefnis-
vinnslu, sem fram fer í rótarhnýðum belgjurtanna
með aðstoð gerla, en á þann hátt vinnst mikið magn
köfnunarefnis á vaxtarskeiði jurtanna. Hinar örsmáu
lífverur, sem lifa frjálsar og starfa að vinnslu köfn-
unarefnis, hafa mikla þýðingu i hringrás tilverunn-
ar, en þýðing þeirra er tiltölulega takmörkuð þegar
um intensíva landlninaðarframleiðslu er að ræða.
Hæfni rótarhnýðis-gerlanna, til þess að binda hreint
köfnunarefni, í samhýli við belgjurtir, er náttúrufyrir-
hrigði, sem hefur mikil áhrif á allt líf jarðarinnar.
Þar er ein af máttarstoðum landbúnaðarframleiðsl-
unnar og hún er tryggð í þeim rúmlega 12 000 teg-
undum belgjurta, sem vaxa á jörðinni, en þær hafa
þá sérstöðu í gróðurríkinu að geta liagnýtt köfnunar-
efni andrúmsloftsins. Hvar sem belgjurtir vaxa, •—
hvort scm um er að ræða tré eða jurtir — þrífst
venjulega allur/annar gróður. Þegar Iiellriegel og
Wilfahrt sýndu fram á það með tilraunum sýnum,
árið 1886, að þær belgplöntur, sem hafa rótarhnýði,
hagnýta köfnunarefni andrúmsloftsins, fékkst skýr-
ingin á þúsund ára reynslu þeirra, cr landbúnað