Búnaðarrit - 01.01.1953, Page 84
82
BÚNAÐARRIT
að dæma. Það tekur alllangan tíma fyrir bónda, sem
átl hefur illa gcrt og lélegt fé, að kynbæta það, þótt
hann hafi eignazt góðan lirút. Fyrsta skilyrðið fyrir
hvern fjárbónda, sem vill rækta gott fé, er þó að
eiga vel gerða hrúta. Til þess að kynbótaviðleitnin geti
borið tilætlaðan árangur, verður að fóðra féð vel,
bæði i uppvexti, til þess að einstaklingarnir fái að
taka út eðlilegan vöxt, og síðar til þess að ærnar
geti skilað þeim arði, sem þær hafa meðfædda eigin-
leika til. Það er tilgangslaust að reyna að rækta fé
lil aukinna og bættra afurða, nema það sé vel fóðrað.
Vanfóðrað fé er aðeins hæg't að kynbæta með til-
liti til þols og hreysti.
Bætt fóðrun verður því ávallt að fara samhliða
aukinni ræktun fjárins mcð tillili lil meiri og betri
afurða.
Fyrstu verðlauna hrútarnir og fjárræktin í
hverri sýslu.
Tafla A—I sýnir fyrstu verðlauna hrútana eftir
sýslum og hreppum. Þar er að finna eftirtaldar upp-
lýsingar um hvern fyrstu verðlauna hrút: aldur hans,
þunga og helztu mál, ætterni hans eða uppruna og
hver var eigandi hans, er hann var sýndur. Enn
fremur er gefið meðaltal af þunga og málum fyrstu
verðlauna hrútanna í hverjum hrepj)i. Það er reikn-
að út annars vegar fyrir tveggja vetra og eldri hrúta,
en hins vegar fyrir veturgömlu hrútana. Stjarna við
nafn hrútsins í töflu A—I táknar, að hann sé kollóttur
eða hnífilhyrndur.
Strandasýsla.
Sýndir voru 805 hrútar í sýslunni eða 13 færri en
1948, en þar fóru fjárskiptin fram 1947 sunnan Stein-
grímsfjarðar. Fullorðnu hrútarnir voru 193. Af þeim
hlutu 86 fyrstu verðlaun, og vógu þeir 98.3 kg til