Búnaðarrit - 01.01.1953, Page 191
BÚNAÐARRIT
189
hls. 212) og síðast á kynbótastöð S. N. E. á Grísabóli,
en Suðri 128 er nú orðinn ættfaðir að mikilli grein
Kluftastofnsins á Norðurlandi (sjá bls. 191). Móðir
Víga-Skútu 130 er Hrefna 168 á Grænavatni (sjá
bls. 213). Alsystir Víga-Skútu 130, Kráka 77 á Græna-
vatni, hlaut I. verðl. af 1. gráðu (sjá töflu III). Miklar
vonir hafa verið tengdar við þetta naut, sem notað
hefur vcrið mjög mikið á kynbótastöð S. N. E„ þar
sem ]>að var enn, þegar sýningarnar voru haldnar.
Á sýningunum skoðaði ég 65 kýr og bornar kvígur
undan Víga-Skútu 130. Ein þeirra lilaut I. verðl., 7
II. verðl. og 16 III. verðlaun. Margar voru kvígurnar
ungar og komu því ekki lil greina með verðlaun.
Dætur Víga-Skútu 130 hafa mörg sameiginleg bygg-
ingareinkenni. Yfirlínan er yfirleitt fremur góð, út-
lögur nær undantekningalaust prýðilegar og dýptin
góð. Malabygging og fótstaða er hvort tveggja fremur
gott. Flestar hafa dætur hans stórt júgur, en einstaka
kýr mjög lítið. Júgrið cr breitt, yfirleilt vel uppborið,
en framjúgur áberandi klofið. Spenar eru yfirleitt vel
seltir, fremur smáir og mjög smáir á sumum. Nær
undantekningalaust er mjög gott að mjólka þessar
kýr. Mjólkuræðar eru mjög misjafnlega þroskaðar.
í afurðum hafa dætur Víga-Skútu 130 enn ekki sýnt
nóga skerpu lil þess, að hann lilyti I. verðlaun. Hins
vegar hélt hann II. verðl. (hafði fengið þau árið
1948) bæði vegna ættar sinnar og svo hins, að ekki
þótti komin nægileg reynsla á hverja einstaka kú
undan honum, enda þótt dálitil reynsla sé komin á
allmargar þeirra, en ýmislegt bendir til þess, að
kvígur undan lionum séu seinþroska. Þá mun upp-
eldi kvígna sums staðar á því svæði, sem dætur Víga-
Skútu 130 eru á, ckki hafa batnað síðustu árin. Hefði
Víga-Skúta 130 verið notaður á tiltölulega litlu svæði,
þar sem uppeldi hefði verið gott og kvígur aldar
undan honum og betri kúnum aðeins, þá hefði dóm-