Búnaðarrit - 01.01.1953, Page 263
BÚNAÐARRIT
261
A6 vísu er til lílið eitt af hreinræktuðu fé í Noregi
af eftirtöldum kynjum: Svarthöfða, Oxford Down,
Karakul, finnsku fínullarkyni o. fl., en til samans gera
þessi kyn varla 1% af heildarfjártölunni.
Ráðunauturinn flutti auk þess ítarlegt erindi um
markmið og stefnur í norskri sauðfjárrækt.
Ríkisráðunautur Dana í sauðfjárrækt, H. Nislev,
skýrði svo frá, að sauðfjárræktin í Danmörku ætti
mjög erfitt uppdráttar. Sauðfé færi stöðugt fæklcandi,
og væri fjártalan nú aðeins 51 þúsund lömb og full-
orðið fé. Ástæðan fyrir þessu er talin margþætt. Fyrst
og fremst er skortur á beitilandi fyrir sauðfé í Dan-
mörku tilfinnanlegur. Hin frjósömu ræktunarlönd eru
of dýrmæt til sauðbeitar, og er því sauðfjárræktin
aðallega stunduð á vesturströnd Jótlands. Ráðunaut-
urinn taldi liundahald Dana einn aðalþránd í götu
sauðfjárræktarinnar. Danir ættu nú 8 sinnum fleiri
hunda en sauðfé. Þessir hundar væru oft grimmir og ekki
hafðir í nægri gæzlu, svo að þeir dræpu árlega fjölda
fjár og gerðu bændum víða allt fjárhald ókleift. Ráðu-
nauturinn taldi verðlag á léttum lambaföllum hátt í
Danmörku, en hins vegar væri lítil eftirspurn eftir
þungum föllum af 8—10 mánaða gömlum lömbum
og eldra fé af hinum stóru og grófgerðu fjárkynjum
eins og Oxford Doxvn og Border Leicester. En þetta
cru einmitt þau fjárkyn, sem Danir rækta næstum
eingöngu. Hann taldi, að Danir myndu verða tregir til
þess að breyta um fjárkyn, jafnvel þótt kynin, sem þeir
rækta, kynnu að eiga nokkra sök á því, að eftirspurn
eftir kindakjöti fari heldur minnkandi í Danmörku.
Hann taldi, að bændur ættu allir að gelda hrútlömhin.
Það spillti mjög fyrir söluhæfni kjötsins í heild, að
innan um gott kjöt væru föll af 8—10 mánaða hrút-
um, sem oft hefðu hrútabragð.
I tveimur erindum rakti Nislev ráðunautur orsakir
til fjárfækkunar í Danmörku og hvort sláturafurðir