Morgunn - 01.04.1920, Qupperneq 14

8
MORGHJNN
láti þessarra efnislegu sviða ekki getið1). Eg hygg ekki,
að nein óleysanleg mótsögn þurfi að vera þarna á milli,
en skoðun du Prels virðist mér fyrst um sinn nær skiln-
ingi vorum og þekkingu (eða þekkingarleysi), svo að
sannanabyrðin JbJjóti að hvíia á hinum aðiljanum.2)
III.
Eg get ekki gert annað í kvöld, en að minnast á örfá
atriði i þessu máli, og mun eg þá einkum halda mér við
þá anda, sem áreiðanlegastir hafa revnst og bezt hafa
sannað sig.
Flestir munu kannast við frú Piper, ameriska miðil-
inn fræga. Hjá henni komu fram margir andar, sem
sönnuðu sig vel, en óhætt raun þó að segja, að enginn
hafi gert það betur, en maður sá, sem nefndur er oftast
í ritum George Pelham, en réttu nafni hét Pellew. Hann
var af mikilhæfri ætt í Bandaríkjunum, kominn af Benja-
min Franklin. Hann las lögfræði, en gaf sig að loknu
námi við bókmentum og heimspeki og ritaði bækur um
þau efni. Hann var efnaður vel og heilsuhraustur. Ilann
bjó lengi í Boston, en 3 seinustu árin í New-York. í
febr 1892 datt hann af hestbaki og beið bana af.
Hann var rajög efandi um þá hluti, sem eru viðfangs-
efni sálarrannsóknafélaga, en var þó félagi í Ameríska
Sálarrannsóknafélaginu (Am. S. P. R.), og dr. Hodgson
þekti hann vel. Tveim árum fyrir dauða Pelhams höfðu
þeir talast við um annað lif, og Pelham haldið því fram,
að það væri óhugsanlegt, en Hodgson maldaði i móinn.
Að lokum félst P. á, að það væri a. m. k. hugsanlegt,
og endaði eamræðuna msð þeasum orðum: »Ef eg dey
‘) J. Arthur Hill: Spiritualism, its History, Phenomena and Doctrine,
bls. 228—243. Sbr. Psychical Investigations, eftir sama höf., bls. 254—268.
’) Sjá enn fremur: James H. Hyslop: Psychical Rosearch and
Survival, hls. 151—164.