Morgunn - 01.04.1920, Blaðsíða 53

MORGrUNN
47
aðarboðskaparins. Hin miklu sannindi, sem nærðu sálir
Olivers Cromwell og Charles Haddons Spurgeon næra
mína sál. Eg prédika sömu sannindin. Þau hafa ekki
að minsta leyti raskast. En munurinn er sá, að áður var
framhaldslíf mannanna mér trúaratriði, en nú veit eg, að
það er sannleikur. Eg trúi þvi, að Kristur hafi haft rétt
að mæla, þegar hann sagði, að vér séum sælir, ef vér
getum trúað, þó að vér höfum ekkert séð; en mér er það
fögnuður að vita, að hann synjaði ekki efasemdamannin-
um Tómasi um áþreifanlega sönnun fyrir ódauðleik sál-
arinnar. Og sá dagur er óðum að nálgast, er allir munu
vita það, að Kristur liafi í raun og veru leitt ódauðleik-
ann í ljós«.
Einar H. Kvaran.
5uar Er sú trú?
Hvar er sú trú, er veitti frið til forna,
fær um að líkna, köldum sálum orna,
veitandi þrek gegn öllu illu sporna,
ofin í bænarmálin kvöld og morgna?
Hvar er sú trú á Guð og góða siði,
grátþreyttri sál er forðum yarð að liði,
trúin, sem hug og hjarta fylti friði,
færandi bót og líkn á hverju sviði?
Hallgrími var hún hjálp í böli þungu,
honum er lagði spekingsorð á tungu
fögur og hrein, er öldum saman sungu,
síkær og ný, þeir gömlu jafnt sem ungu.