Morgunn - 01.04.1920, Blaðsíða 50

44
MORGUNlí
Presturinn segir, að frúin hafi talað jafn-rólega og
blátt áfram eins og hún væri að bjóða honum bolla af
súkkulaði. Og hann svaraði, að sér og konunni sinni
mundi verða ánægja, að þau hjónin kæmu til þeirra.
Hún kom heim til hans með manni sínum. Þau heita
Mr. og Mrs. Rice. Þau héldu fundinn í skrifstofu hans.
Konan sat kyr fáeinar minútur, og þá var eins hún yrði
að W. T. Stead að svip, málrómi og látbragði.
»Gott kvöld, Wynn, gaman að sjá þig«, var sagt
af vörum miðilsins. »Eg kom með Rupert með mér. Við
hugsum okkur að sannfæra þig, en eg held, að eg sé búinn
að því*. — »Hver ertu?« spurði presturinn. — »Stead«.
Gæti eg verið nokkur annar?« — »Jæja, mér þykir stór-
lega vænt um að þú ert hingað kominn, ef þú ert Mr.
Stead«, sagði presturinn; »en ef þú ert hann, þá ertu
áreiðanlega svo skarpgáfaður maður, að þú getur sagt mér
eitthvað, sem gerst hefir og eg er ekki að hugsa um —
eitthvað, sem ekki kemur til nokkra mála, að þessi
kona viti«.
— »Já; við hittumst hérna um daginn«, var svarað.
— »Hvar?« sagði prestærinn. — »Við morgunverð með
dóttur minni«. — »Hvar?« — »Nálægt Strand«.
Presturinn hafði fyrir fáum dögum borðað morg-
unverð með Estelle Stead nálægt Strand. Og hann sagði,
að sig furðaði á þessu.
»Ekki þarftu þess«, var svarað. »Eg er hér. Það
er satt og áreiðanlegt. Við notum þig hérna megin.
Komdu bókinni þinni út (bókinni, sem eg er nú að skýra
frá). Allir munu lesa hana. Rupert langar til að tala
við þig«.
Þá varð löng þögn. Því næst kom Rupert. Hann
heilsaði foreldrura sínum og sagði, að Ruskin væri með
sér. Ruslcin var bróðir Ruperts. Presthjónin höfðu mist
hann barnungan. Og prestur telur óhugsandi, að Mrs.
Rice hefði nokkuð um hann heyrt. Hann spurði Rupert,