Morgunn - 01.04.1920, Qupperneq 31

MORGUNN
25
Þegar trúarlærdómadeilurnar hófust og kristnir menn tóku
aö greinast sundur í flokka, þá bjuggu menn trúarjátning-
ar til svo sem eins konar kvíar, til þess að geyma hjörð-
ina í. Hvorki Kristur né postular hans notuðu slíkt.
Kristur bendir á alt annað ráð. Hann segir: »Ef þér
elskið mig, þá munuð þér halda boðorð mín«. Leiðin til
þess að velja réttilega og gera hans vilja er æfinlega
þessi: að elska hann. Það er næsta einkennilegt, að hann
segir ekki á þessum stað: ef þér trúið á mig, eða kann-
ist við mig, eða fylgið mér eftir. Nei, hér notar hann
það orðið, aem felur í sér meatan innileik: Ef þér elskið
mig. Lengra gat hann naumast komist frá öllum deilum
trúarjátninganna. Skoðanirnar fella engan í augum hans.
Þær geta verið ófullkomnar. Þær geta verið rangar. En
sé hjartað einlægt gagnvart honum og fult elsku til hans,
þá er öllu borgið. Elskan til Krists er sannari mælikvarði
á þinn innra mann en allar trúarjátningar. Byrjaðu ekki
rannsóknina á sjálfum þér raeð þvi að segja: Samþykki
eg þennan og þennan trúarlærdóm um hann? heldur á
hinu: Elska eg hann, vil eg láta hann stjórna mjer, þrái
eg að gera hans vilja? Elska eg hreinleik hans, tnann-
ást hans, hugprýði hans og sannleiksþor?
Ef þór elskið mig — segir hann.
Hugsaðu um niðurlæging hans vegna mannkynsins,
um hann korainn frá guðdómlegri dýrð, lagðan í jötu,
þyrnikrýndan, krossfestan. Hugsaðu um hann upprisinn,
inngenginn i Ijósheim guðs, krýndan heiðri og tign og
valdi, en þó nálægan með einhverjum hætti sérhverjum
þeim læ'risveini, sem mest þarf hans með, nálægan hon-
um með þjónandi kærleika sinn, sem væri hann hinn ein-
asti. Iíaíir þú lifað fram á þennan dag og enn ekki orð-
ið snortinn af elsku hans, þá ert þú ófær til að dæma
um, hvort hræringa heilags anda sé nú að verða vart
með mannkyninu. Þá vant.ar og löngunina til að halda
boðorð hans og gera vilja hans.
En elskir þú hann, þá segir hann sjálfur, að þú munir