Morgunn


Morgunn - 01.06.1925, Side 140

Morgunn - 01.06.1925, Side 140
Í34 M 0 E G Ú N N til þess að ,:oma skýrslu Hallgríms að nú þegar. Prentun lieft- isins var langt komið, er liún barst liingað. Ekki getur „Morgunn* ‘ tekið neina ábyi'gð á þeirri skýrslu fremur en öðrum aðsendum greinum. En kunnugir vita, að Iíallgrímur kennari er myndarmaður, sem líklegur er til að athuga slíka liluti með gætni, en hleypidómalaust. Um þessi fyrirbrigði hefir mikið verið talað nú í vor hér víða sunnan- lands og má því ætla, að mörgum sé forvitni á að sjá skýrsluna og lesa vottorðin, sem fylgja henni. Konan, sem fyrirbrigðin gerast lijá, Guðrún Guðiiin I Berja- Qugmun(jS(J5ttir í Berjanesi, er 25 ára að nesi. aldri, gift Sveinbirni Friðfinnssyni frá Borg- um í Vopnafirði. Eiga þau tvö börn. 11 ún er nú farin austur í ltangárvallasýslu, til sumardvalar hjá foreldrum sínum. Hefir liinn ósýnilegi „læknir“ ráðlagt henni það og sagt henni að vera þar tvo mánuði. Á þeirri ferð lcom liún liingað til Keykjavíkur og sýndi mér þá vinsemd að heimsækja mig. Gafst mjer því kostur á að leggja margar spurningar íyrir hana og fræðast enn frekar um fyrirbrigðin. Vart get eg hugsað mér að nokkurum manni geti komið til liugar, að Guðrún fari með vísvitandi blekkingar, er hann hefir talað við Iiana svo sem tvær klukkustundir. Ilún virðist vera óvenjulega saklaus og lireinhjörtuð kona, enda lief’ir hún liðið þjáningar um mörg ár. Hún er björt yfirlitum og augun tær. Ef augu eru spegill sálarinnar, ætti að mega treysta einlægni hennar. llenni finst enn verið að lækna sig, og væntir sér því meiri bata en þegar er fenginn. Hún segist ekki hafa neina stjórn á líkama sínuin, þegar lnúi sé komin í „ástandið“, sem virðist vera létt sambandsástand (trance). Er hún sjálf sann- færð um, að ósýnileg vera sé völd að því; lætur veran hana kalla sig „Friðrik huldulækni“ og kveðst vera framliðinn maður. — Oft finsl lienni hún fara úr líkamanum með þeim liætti, að henni þykir þessi vera koma til sín og segja: „Nú tek eg þig ineð mér“. Finst lienni liann þá taka sig út úr lík- amanum, til þess að hjálpa einhverstaðar, til að lækna — heldur liún. Þegar þetta kemur fyrir, livílir líkami hennar í
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.