Morgunn - 01.06.1930, Qupperneq 25

morguns
19
1‘ita beiast burt frá þeirri trú, er ríkt hefir. „Greinileg-
ai og greinilegar og með vaxandi hraða er hrein efnis-
^yggjuskoðun á veröldinni að öðlast viðurkenning og
teia hin gömlu trúaratriði að engu“, sagði hann. Og
ann hélt því fram, að það.séu sálarrannsóknirnar einar,
sem hugsanlegt sé að fái „stöðvað þessa skriðu“ og „rót-
• n^U 1 ^jörtum mannanna þessi mikilvægu trúar-
a 11 i, sem mótað hafa þroskun vorrar siðferðilegu ment-
unar“.
Og tiúna áleit hann skilyrði fyrir siðgæðis-hugsjón-
unum þá trú, „að líf vort hafi gildi og verðmæti, sem
se meira en séð verður á yfirborðinu, þá trú, að vér
eyrum til tilveru-skipulagi, sem með einhverjum hætti
si feiðilegs eðlis, og að jarðnesk þægindi eða full-
isgjugeið vors dýrslega eðlis sé ekki réttur mælikvarði
h'lf\ 1 - s^^æ®^s'^uSsjóna og siðgæðis-viðleitni". Hann
gj„ J)V1 tlarn’ að siðferðileg erfikenning vor sé ávöxtur
ur trÚar' ”®ngln &ild ástæða er til að ætla, að nokk-
hi'" ^ vu Siðferðile« erfikenning hefði getað komið fram
aða nokkurrJ grein mannkynsins, ef slíka trú hefði vant-
graf'ff ^f1 VÚr rðtt fil ffera ráð fyrir því, að ]ió að
1 _ se un(1an undirstöðunum, þá haldi yfirbygging
oc óal-muferðÍlegU erflkennin8'ar áfram að standa stöðug
rnnrm ° Uð’ °g kafi mafl; ti1 þess að stjórna hegðun
lanna um langar ókomnar aldaraðir?“
l o essorinn neitar þeirri spurningu afdráttarlaust..
Vj_í ,U sk°öunum ]>essara manna, sem eg hefi nefnt,
vitm^ °g ^011^118’ °S fjölda margra annara
velturT^" SGI? ,eru l)eim sammála, en eg hefi ekki nefnt,
sníi„'+1 >a Giíiíi U liflu> liar sem um sálarrannsóknirnar og
ein« lsmann ei a(i tefla. Það er ekki jafn-mikil fjarstæða.
falh' °g S^'mÍ.i presfarnir halda, „að kristin trú standi eða
i'.fn niðurstöðu bessara rannsókna“. Það er ekki
lingiar“ °f fGÍr Vlrðast ætla> a'ð „óteljandi smæ-
sem Ut.- v’10!1- ” ,eirrar ancllegu auðlegðar og blessunar“,
istindómurinn hefir á boðstólum, ef allur þorri
2*