Morgunn - 01.06.1949, Síða 33

MORGUNN
27
blaði fyrir sig. Það einkennilega var, að stundum var hún
farin að teikna næstu myndina, áður en hún var búin með
þá fyrri, og þá áður en hún var búin að snerta næsta blað.
Hún var t. d. einhverju sinni að teikna hálsknýti og teikn-
aði þá reykjarstrók við hliðina á því, en á blaðið, sem
hún tók næst, hafði maður hennar teiknað logandi eld-
spítu. Ályktanir Uptons Sinclairs af tilraunum hans eru
m. a. þessar:
,,Hér stöndum vér andspæns þvi, sem er meira en venju-
leg fjarhrif (telepathie), því að enginn mannlegur hugur
gat vitað, hverja teikningu hún tæki næst úr umslaginu.
Meira að segja vissi enginn mannlegur hugur annar en
hennar, að hún var að gera þessar tilraunir. Annaðhvort
verðum vér að gera ráð fyrir einhverjum yfirmannlegum
huga þarna að verki, eða þá að eitthvað hefir komið frá
þessum teikningum mínum, og einhver ,,sjónarhæfileiki“
starfandi annar en sá, sem vér þekkjum og notum dag-
lega.“
Þessar tilraunir hins alkunna rithöfundar með hæfileika
honu sinnar þóttu mjög athyglisverðar, og ritaði hinn
alkunni og æfði sálarrannsóknamaður, dr. Walther Frank-
bn Prince, all ýtarlega um þær.
Victorien Sardou,
franski rithöfundurinn heimsfrægi (1831—1908), vakti
mikla athygli á sínum tíma með einkennilegum teikning-
úm, sem hönd hans dró ósjálfrátt og áttu að vera af bú-
stöðum framliðinna manna á Júpíter. Hvort sem menn
vhja álíta, að hér hafi verið um að ræða stjörnuna Júpíter
sem heimkynni framliðinna manna, eða að hin ósýnilegu