Morgunn - 01.06.1949, Síða 41

MORGUNN
35
að athuga hjá Home, gerðust í heimili mínu. Einu sinni
vék hann afsíðis út í eitt horn herbergisins, er stóð autt.
Eftir að hann hafði staðið þar svo sem eina mínútu, sagði
hann við okkur, að verið væri að hefja sig á loft. Ég sá
honum lyft upp frá gólfinu ofurhægt og standa kyrran
í lausu lofti nokkrar sekúndur, en þá seig hann ofurhægt
niður að gólfinu aftur. Enginn hreyfði sig úr stað meðan
þetta gerðist. 1 öðru sinni var mér boðið að koma til hans
og athuga fyrirbrigðið að vild. Þá var honum lyft 18 þuml-
unga frá gólfinu. Ég brá hönd minni undir fætur hans,
meðan hann stóð þannig, umhverfis hann, yfir höfuð
hans og fann, að hann var algerlega í lausu lofti.
Einatt kom það fyrir, að stólnum, sem hann sat í við
borðið, var lyft með honum í, og var lyftingin framkvæmd
með einstakri gætni. Þegar þetta gerðist, dinglaði hann
fótum sínum á stólnum og hélt höndunum uppi á meðan.
Ég hefi þá oft vikið úr sæti mínu, er þessi fyrirbrigði gerð-
ust, kraup stundum á gólfið við stól hans og gat gengið
úr skugga um, að allir fætur stólsins höfðu lyfzt jafnhátt
frá gólfinu, og séð að fætur hans voru eðlilegir í stólnum.
Stundum hefir það komið fyrir, þó sjaldnar, að sessunaut-
Um hans og stólum þeirra væri lyft upp. Einu sinni vai'
t. d. konu minni og stól þeim, er hún sat í, lyft upp með
Þessum hætti.
Um veruleik þessara fyrirbrigða verður ekki deilt. Það
er sannað, að yfirvenjuleg efnisræn fyrirbrigði gerast, en
Um leið og þetta er viðurkennt, þá er óhjákvæmilegt, að
leita einhverrar skýringar á orsökum þeirra.
Þegar lifandi maður er hafinn á loft frá jörðu eða gólfi
Uieð einhverjum óvenjulegum hætti, er orsök fyrirbrigð-
isins áreiðanlega ekki sú, að líkami hans léttist, í þeim
skilningi, að rýrnun verði í vefjum hans eða líffærum,
eins og stundum er talið, að eigi sér stað í sambandi við
iíkamningafyrirbrigði. Ekkert slíkt er um að ræða. Það,
sem í raun og veru virðist gerast, er, að þyngdarlögmálið
eða aðdráttaraflið er því veldur, sé gert óvirkt að ein-