Morgunn


Morgunn - 01.06.1987, Blaðsíða 33

Morgunn - 01.06.1987, Blaðsíða 33
al þýskra vísindamanna; einkum var það orðatiltæki hans um „lífsstreymið“ sem virtist vekja gremju þeirra. Ári síðar fékk læknirinn og efnafræðingurinn, dr. William Gregory, prófessor við Edinborgarháskóla, áhuga á rannsókn- um Reichenbachs. Lét hann gefa út í Englandi ágrip af ritum hans, og var þeim þar talsvert betur tekið en í heimalandi hans. Þegar Reichenbach hóf fyrst rannsóknir sínar á óvenjulegum hæfileikum fólks hafði skoðun hans verið sú að slíka hæfileika hefðu fyrst og fremst sjúklingar eða aðrir, sem hefðu brenglað og óstöðugt tilfinningalíf, en uppgötvaði seinna að þá mátti einnig finna meðal heilbrigðra þegna þjóðfélagsins. Reichen- bach vannst tími til að rannsaka alls yfir 300 skynnæma einstak- linga og þar af rannsakaði hann 200 þeirra mjög vandlega og samdi skýrslur um rannsóknir sínar. Um eitt hundrað þeirra töldust til virtra og menntaðra þjóðfélagsborgara. Fimmtíu voru ýmist læknar, eðlisfræðingar, efnafræðingar, stærðf- ræðingar eða heimspekingar í góðu áliti. Niðurstaðan varð sú að langtum fleira hæfileikafólk af þessu tagi var að finna á með- al gáfu- og menntafólks heldur en á meðal lægri stétta eða sjúkl- inga. Á þessu fólki gerði Reichenbach tilraunir bæði í sambandi við kristalla, segulsteina og ýmis efnasambönd. Hann komst að því að eins og á segulsteinum skynjaði það einnig jákvætt og neikvætt skaut á kristöllum og væri kristall færður niður eftir hrygg þess skynnæma, leiddi annað skautið frá sér hita, en hitt kulda. Niðurstaðan varð sú sama, þótt sá skynnæmi sæi ekki kristallinn. Væri sams konar tilraun gerð með segulstöng, skynjaði hann alltaf kulda við norðurskautið, en hita við suðurskautið. Að þessu leyti breytti það engu þótt segullinn væri ómerkur. Þegar hinir skynnæmu horfðu á segul, sáu þeir dauf ljósblik sitt við hvorn enda segulsins; blátt við norðurskautið en rautt við suðurskautið, og væri segullinn hreyfður, breyttist litur bliksins í samræmi við áttirnar. Á þessu voru gerðar margar til- raunir, og var árangurinn alltaf sá sami. Sumir skynnæmir sáu að vísu skýrari litbrigði, en blikið sáu þeir allir og einnig sömu morgunn 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.