Morgunn


Morgunn - 01.06.1987, Blaðsíða 75

Morgunn - 01.06.1987, Blaðsíða 75
Þá má og geta þess, sem hlotið hefur vísindaheitið „psycho- metry“ - er telja mætti nánast ranghverfuna á hughreyfiork- unni. Þá er það hluturinn, sem vekur hugann til starfa (og kannski gætum við gefið þessu fyrirbæri nafnið hlutvakin skynjun). Þess eru mjög dæmi að vissir, hugnæmir menn nema skyggniáhrif bæði í myndum og hljóðum (clairvoyant og clair- audient,)1 um ennverandi eða áðurverandi eiganda hlutar, sem þeir fara höndum um (ljósmynd, bréf, penna, svo að eitthvað sé nefnt) og þá skeður það og oft, ef hluturinn á sér langa sögu, að þeim, sem á heldur, birtast ýmsir þættir þeirrar sögu og oft ná- kvæmlega greindir. Vilja sumir telja, að í slíkum tilvikum séu hlutirnir einskonar „endurvarpsstöðvar" sem komi á hugsana- tengslum milli hins næma manns og einhvers, sem geymir þess- ar minningar í hugarfylgsnum sínum. Hvað sem um það er, þá er það staðreynd, að dauðir hlutir glæðast sérstæðu, óefnis- kenndu „einhverju“ frá eigendum sínum. Það hefur lífið beitt áhrifum sínum á dautt efnið. Hughreyfiorkuna munu margir telja nálgast vísindalegan sagnaskáldskap (science fiction), en að áliti dr. Rhines er þar aðeins um einn þátt ESP, dulhæfni mannsins, að ræða. Þessi dulhæfni geti stefnt til ýmissa átta. Það var enginn leikur að finna þessum fyrirbærum réttan sess í vísindalegum nafngiftum. Eðlisfræðingar telja sig, er hér er komið, vissa um að til sé einhver óefniskennd orka, en búa hin- svegar enn yfir tvíræðum kenningum en engum ákveðnum skýringum á því, hvað þar sé í raun og voru fyrir hendi. Þeir komu sér að Iokum saman um að gera gríska bókstafinn psi að einkennistákni þessarar ráðgátu. Þetta var skyndamlega ráðið af þeim, því að psi losaði þá undan þeirri þörf á að skilgreina það sem enn var að mestu leyti órannsakað! Það, sem við vitum um psi, er þetta: Það er óháð rúmi, tíma og efnismassa og því augljóslega óefniskennt. Það hlýtur að vera á umræðasviði mannlegs hugar, eða hlýtur að eiga samskipti við hann, án þess þó að vera að jafnaði hluti af vitund þess líffæris, sem við nefnum mannsheila. Með örvunarmeðulum er unnt að hvetja tjáningu þess, svo sem með kaffi eða takmörkuðu magni af áfengi, en þeim mun frekar með dáleiðslu - og virkjun undir- morgunn 73
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.