Morgunn - 01.06.1987, Síða 33

al þýskra vísindamanna; einkum var það orðatiltæki hans um
„lífsstreymið“ sem virtist vekja gremju þeirra.
Ári síðar fékk læknirinn og efnafræðingurinn, dr. William
Gregory, prófessor við Edinborgarháskóla, áhuga á rannsókn-
um Reichenbachs. Lét hann gefa út í Englandi ágrip af ritum
hans, og var þeim þar talsvert betur tekið en í heimalandi hans.
Þegar Reichenbach hóf fyrst rannsóknir sínar á óvenjulegum
hæfileikum fólks hafði skoðun hans verið sú að slíka hæfileika
hefðu fyrst og fremst sjúklingar eða aðrir, sem hefðu brenglað
og óstöðugt tilfinningalíf, en uppgötvaði seinna að þá mátti
einnig finna meðal heilbrigðra þegna þjóðfélagsins. Reichen-
bach vannst tími til að rannsaka alls yfir 300 skynnæma einstak-
linga og þar af rannsakaði hann 200 þeirra mjög vandlega og
samdi skýrslur um rannsóknir sínar. Um eitt hundrað þeirra
töldust til virtra og menntaðra þjóðfélagsborgara. Fimmtíu
voru ýmist læknar, eðlisfræðingar, efnafræðingar, stærðf-
ræðingar eða heimspekingar í góðu áliti. Niðurstaðan varð sú
að langtum fleira hæfileikafólk af þessu tagi var að finna á með-
al gáfu- og menntafólks heldur en á meðal lægri stétta eða sjúkl-
inga.
Á þessu fólki gerði Reichenbach tilraunir bæði í sambandi
við kristalla, segulsteina og ýmis efnasambönd. Hann komst að
því að eins og á segulsteinum skynjaði það einnig jákvætt og
neikvætt skaut á kristöllum og væri kristall færður niður eftir
hrygg þess skynnæma, leiddi annað skautið frá sér hita, en hitt
kulda. Niðurstaðan varð sú sama, þótt sá skynnæmi sæi ekki
kristallinn.
Væri sams konar tilraun gerð með segulstöng, skynjaði hann
alltaf kulda við norðurskautið, en hita við suðurskautið. Að
þessu leyti breytti það engu þótt segullinn væri ómerkur.
Þegar hinir skynnæmu horfðu á segul, sáu þeir dauf ljósblik
sitt við hvorn enda segulsins; blátt við norðurskautið en rautt
við suðurskautið, og væri segullinn hreyfður, breyttist litur
bliksins í samræmi við áttirnar. Á þessu voru gerðar margar til-
raunir, og var árangurinn alltaf sá sami. Sumir skynnæmir sáu
að vísu skýrari litbrigði, en blikið sáu þeir allir og einnig sömu
morgunn
31