Saga - 2003, Síða 226

224
RITDÓMAR
(bls. 17) en líklega er einungis um ásláttarvillu að ræða. Enginn staðkunn-
ugur maður myndi halda því fram að Folafótur sé „hinum megin við
Djúpið" (bls. 49) þegar horft er frá Vigur. Tvö býli við Isafjarðardjúp bera
nafnið Laugaból. Annað þeirra, þekkt stórbýli, stendur við ísafjörð innst i
Djúpinu. Hitt er talsvert utar, nánar tiltekið í Laugardal upp af Strand-
seljavík, sem liggur miðja vegu milli Skötufjarðar og Mjóafjarðar. Báðir
þessir bæir koma við sögu í bókinni án þess að þeir séu aðgreindir. I
nafnaskrá eru tveir bændur, Egill Guðmundsson og Jón Halldórsson,
kenndir við „Laugaból við Isafjarðardjúp".
Öllu alvarlegri verður þó ruglandin þegar komið er til Vesturheirns.
Minnst er á „bólusótt og mikil flóð á Nýja íslandi vorið og sumarið 1880
(bls. 142). Bólusóttin herjaði hins vegar haustið 1876 og fyrri hluta vetrar
1877. Ranglega er sagt að Páh Þorlákssyni hafi árið 1880 tekist „að fá jám-
brautarfélagið til að lækka fargjöldin milli nýlendnanna" (bls. 142), þ-e-
Nýja íslands og Pembina-sýslu. Jámbraut kom ekki til Gimh fyrr en árið
1906. Einnig er því ranglega haldið fram að landnemum hafi staðið til
boða stærra heimihsréttarland í Bandaríkjunum en í Kanada (bls. 197). I
báðum tilvikum var landstærðin sú sama, 160 ekrur.
Það er ahtof algengt að farið sé rangt með amerísk ömefni í bókinnr
Allegheny fjöll em þannig kölluð Aheghany fjöh (bls. 7) og Minnesota
verður Minneasota (bls. 210). Erfitt er að átta sig á hvort eða hvenær átt
er við Rosseau í Ontario (bls. 143) og hvenær Roseau í Minnesota sem
einnig er stafsett Rosseau (bls. 210). Vötnin miklu, Erie og Huron, heita i
bókinni Eirie og Hurion og þorpið St. Vincent í Minnesota er kahað St.
Wincent (bls. 126). Lesendur fá engar upplýsingar um það hvar staðurinn
Hancoch er (bls. 132). Líklega mun átt við Hancock í Michigan-ríki. Þá er
sú staðhæfing að Pembina hafi verið „aðalaðsetur hvítra manna í Dakota
(bls. 104) úr lausu lofti gripin, og með landslag Dakota í huga er skondið
að lesa eftirfarandi klausu: „í vestan gjólu og frosti fór Sumarliði akandi
upp að fjallabýli Þorsteins..." (bls. 158, leturbr. mín). Ef til vill er þetta
tilraun til að íslenska örnefnið Mountain.
Ferðasaga Sumarliða og fjölskyldu frá New York til Dakota sumarið
1884 er illskiljanleg. Sumarliði kaupir upphaflega farmiða frá íslandi til
Winnipeg en af því hann ætlar til Dakota er hann sagður hafa skipi
miðunum í New York. í staðinn fyrir lestarferð aha leiðina verða þau þvl
að sigla með skipi yfir vötnin miklu til Duluth í Minnesota og fara þaðan
með lest til Pembina. Þetta kostar þau bæði fé, tíma og fyrirhöfn. Engin
fullnægjandi skýring er gefin á því hvers vegna þau gera þetta. Winnipeg
er á þessum tíma í jámbrautarsambandi við helstu borgir í austri og í aðeins
90 mílna fjarlægð frá Pembina. Jámbraut liggur líka frá Winnipeg tU
Pembina. Sumarliði og fólk hans hefði því hæglega getað farið alla leiðina
með lest. Jafnundarleg er sú fullyrðing að lítið hafi verið unnið við að fa
miða til St. Vincent „því engin jámbraut lá [þaðanj th Pembina" (bls. 126)-