Ný saga - 01.01.1995, Blaðsíða 13

Síldarævintýrið í Hvalfirði 1947-48
Mynd 5.
Síldarstemmning i
Fteykja víkurhöfn
veturinn 1947-48.
„„Þetta er eins og á
Siglufirði,” segja þeir
sem hafa verið fyrir
norðan, ’’ stóð í
Morgunblaðinu.
„ Ferðaskrifstofan
auglýsir skemmti-
ferðir upp í Kjós fyrir
fólk, sem vill horfa á
síldarskipin á Fivai-
firðinum, um teið og
auglýstar eru ferðir
að Gaukshöfða til að
horfa á eidana i
Heklu. ”
inn í land og hljóp að Togaraafgreiðslunni
og tilkynnti bátinn.60
Togaraafgreiðslan var til húsa á svipuðum
slóðum og Miðbakki er nú. Biðin eftir löndun
gat óneitanlega verið leiðinleg til lengdar.
Sjómaður, sem man þessa tíma vel, segir:
Skipin [lágu] í tugatali við allar bryggjur.
Margfaldar raðir voru af bátum - hver utan
á öðrum - bærinn breyttist úr rólegum bæ
í fjölmenna borg. Hundruð sjómanna alls-
staðar að af landinu settu svip sinn á bæinn.
Þó nokkur dæmi vissi ég af saklausunr
landsbyggðarpiltum sem þoldu ekki þenn-
an gífurlega stórborgarbrag á stuttum tíma
og urðu Bakkusi að bráð. ... [Það] að bíða
dögum saman eftir löndun með fulla vasa
af peningum [og] hafa lítið fyrir stafni bauð
upp á gleðskap.”1
Nokkuð tókst að stytta löndunarbiðina upp
úr miðjum nóvember þegar veður hamlaði
veiðum mikið í Hvalfirði. En 25. nóvember
viðraði aftur vel og þá héldu yfir 100 skip í
fjörðinn. Mörg fengu fullfermi á skömmum
tíma og varð þetta mesti síldveiðidagur það
sem af var vetrinum - 21.000 mál veiddust á
einum sólarhring.62 Þarna þurfti að láta hend-
11