Ritmennt - 01.01.2005, Blaðsíða 126

Ritmennt - 01.01.2005, Blaðsíða 126
BENEDIKT S. BENEDIKZ RITMENNT leyti gerðist meðlimur þess George Wilson, sonur George Wilson lyfsala í St Pauls sókn Covent Garden (sem er auðvitað á næstu grösurn við Seven Dials og Holborn, sem vér höfum verið um að ræða). Sá George var 14 ára strákur sem hélt leigunni á húsnæði í Inner Temple fram að 1797 er hann seldi afganginn af leigusamningi sínum og hvarf um leið úr skjölum laganema. Dr Rider stakk þá uppá því, og við urðum sammála um það að Charles Wilson hafi notið þess að frændi hans bjó þar og gefið sér Templara nafn eftir heimilisfangi hans. Nú er það víst að tvö af bréfum Gríms til George Wilson eru stíluð á Great Andrew Street og einhver hefir því frændsemi verið milli Charles og George þess sem Grímur skrifaði bréfin þrjú. Berast böndin að George eldri, föður laganemans, sem hlýtur að hafa verið á aldur við Grím sjálfan. Það samband er vel skiljanlegt, og annarhvor sá sem bar nafnið virðist hafa reynst Grími góð hjálparhella með enskan stíl, en skrítið er nú samt að hann leitaði til apótekara eða til skóladrengs nýbyrjuðum í lögfræðingalærdómi til hand- leiðslu heldur en til manns sem hafði þegar sýnt sig fullreyndan sem höfundur prent- aðra rita. Það getur nú verið að hólinu um hjálpina við lofsönginn um Friðrik krón- prins hafi verið beint til Charles, en úr því verður líklega ekki ráðið héðan af. Um Andreas Feldborg er það helst að segja að æviþráður hans er rakinn í Danslc Biografisk Leksikon og er hann þar sagð- ur gáfaður en ógæfumaður lengi framan af ævi. Því er merkilegt að sjá að hann ving- aðist hinum höfðingjaelskandi íslendingi, sem kaus sér að klífa björg stéttanna í Danmörku heldur en að snúa heim eftir skólaveru og gerast sýslumaður einhvers staðar á föðurlandi sínu upp á von eða óvon um æðri embætti þar (því þó að hann hefði verið skjólstæðingur Ólafs stiftamtmanns þá myndi það mega sín lítt á móti heimt- unum sona og náfrænda stiftamtmannsins um embætti). Því mun Grímur hafa kjörið að setjast að í höfuðborg ríkisins, og þegar hann var svo heppinn að ná þar náð hins virkilega þjóðhöfðingja, Friðriks krónprins, þá var hann skiljanlega alla ævi þakklátur hágöfginni, og það var jafnmikið af þeirri tilfinningu að hann svaraði því, er hann var spurður hví hann hefði ekki farið heim að lærdómslokum, að hann þakkaði guði og konunginum fyrir að forða sér frá því.16 Samt sem áður hefir leynst að hurðarbalci góðmennslca í garð þeirra, sem elcki höfðu hlotið náð fyrir augum hans, sem má sjá á bréfi hans til Feldborg, þar sem hann gefur honum tækifæri að ná fundi þess Breta sem hann vissi æðstan, og það með von um að fá góða áheyrn. Grímur Thorkelin hefir yfirleitt ekki fengið góðan vitnisburð hjá samlöndum sínum, en í Benediktssafni hefir leynst þetta sýnishorn annarrar hliðar skaps- muna hans. Höfðingjaelskandinn var auð- sýnilega ekki frásnúinn öllum frjálslyndis- hugmyndum, nurlarinn sem kallaður var í háði Marskandisernes Oldermand gat verið rausnarlegur þegar hann vildi. Sá sem þetta ritar varð þess snemma var, að á íslandi var 16 Sjá Jón Helgason: Finnur Magnússon. Ritgerðakorn og ræðustúfar, Reykjavik 1959, bls. 171-96. 122
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Ritmennt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritmennt
https://timarit.is/publication/859

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.