Vera - 01.02.2003, Blaðsíða 49

Rúna H. Hilmarsdóttir kerfisfræðingur á upplýsingatæknisviði
Landspítala - háskólasjúkrahúss.
Þegar ég heyrði af þessu verkefni í gegn-
uni Starfsmannafélag Reykjavíkurborg-
ar fannst mér hugmyndin einhvern veg-
'nn svo heillandi. Að fá tækifæri til að
kynnast heinii stjórnmálanna, sem var
mér svo fjarlægur og lokaður, var mér ó-
metanleg reynsla. Mig langaði að fylgjast
með konu í stjórnarandstöðu og átti því
láni að fagna að fá að fylgjast með störf-
um Kolbrúnar Halldórsdóttur þennan
'mia. Ég hitti hana nokkrum sinnum
meðan á verkefninu stóð, félck að sitja
fund hjá menntamálanefiid, fór í heim-
sókn á Alþingi auk þess sem Kolbrún var
óugleg að kynna okkur störf þingsins og
kvatti okkur til að afla okkur upplýsinga
a vef Alþingis. Það voru lærdómsrikar
stundir sem ég og samnemar mínir átt-
um hjá henni, þar sem hún, í hringiðu
málanna, lýsti fyrir okkur því sem var að
gerast hverju sinni með augum alþingis-
mannsins.
Stjórnmálastarf er mjög mikil vinna
og eftir minn fyrsta fund við Koibrúnu
var ég ákveðin í að stjórnmál væru alls
ekkert fyrir mig, eiginlega hefði verkefn-
ið átt að heita „Fælum konur frá póli-
tfk“! Ástæðan var einkum sú hversu
fullsetin dagskrá hennar var. 1 raun er
stjórnmálastarfið 24 klukkustunda
vinna á sólarhring. Ég hugsaði hrein-
lega: Er hægt að eiga líf fyrir utan póli-
tik? Það er ljóst að þetta er gífurleg
vinna ef hana á að vinna vel, konur sem
leggja út í þetta starf þurfa að liafa
metnað og trú á sjálfum sér.
Verkefnið gaf mér góða innsýn í ís-
lenskt stjórnmálastarf sem ég mun alltaf
búa að. Fram til þessa voru stjórnmál
mér fjarlæg, þrátt fyrir að ég hcfði vissu-
lega mínar skoðanir á þjóðfélagsmálum.
Ég held að gjáin milli Alþingis og þjóð-
arinnar sé ansi djúp. Almenningur er
allt of duglegur að láta pólitískar
ákvarðanir bara yfir sig ganga. Því verð-
ur ekki breytt nema að við leggjum okk-
ar af mörkum og þetta verkefni gæti svo
sannarlega orðið liður í því að auka þátt
kvenna í pólitík, hvort sem það er með
beinum eða óbeinum hætti.
Mér finnst aðdáunarvert það starf
sem stjórnmálakonur lögðu á sig til að
gera okkur kleift að taka þátt í þessu
verkefni og ég er handviss um að það á
eftir að skila einhverjum ferskum kon-
um inn í stjórnmálin. Hvort ég verð ein
af þeim mun tíminn svo leiða í Ijós. Ég
er enn að finna hvar hjarta mitt slær.
vera / konur (læri / 1. tbl. / 2003 / 49