Vera


Vera - 01.02.2003, Blaðsíða 47

Vera - 01.02.2003, Blaðsíða 47
/FEMÍNÍSKT UPPELDI 1 vera ^em'nisti er ei<i<i ai*ta^ átakalaus lífssýn enda afhjúpast aragrúi af misalvarlegu ranglæti í menningunni um leið og femínistagleraugun eru sett á nefið.Þannig sér femínistinn skýr tengsl á milli þess sem virðist óskylt í fyrstu. Til að mynda hvernig réttarkerfið tekur á kynferðisbrotum, ástæður þess að konur innan Sjálfstæðisflokksins eiga erfitt uppdráttar (sbr. síðasta prófkjör) og að háttsettir menn skuli berjast fyrir rétti sínum til þess að fáklæddar þokkadísir megi dansa fyrir þá í þröngum klefum. Femínistinn áttar sig nefnilega á þvf að menningin er stútfull af misrétti gegn konum, einfaldlega þar sem eðlilegt og sjálfsagt þykir að horfa á tilveruna útfrá karllægum normum. Þessi norm endur- speglast í laga- og réttarkerfinu, pólitík og 1 klámvæðingunni, svo eitthvað sé nefnt. Misrétti gegn konum (og auðvitað gegn körlum sem vilja þroska sig sem tilfinn- ingaverur) viðhelst þar sem myndbirting Þess er síbreytileg og klámvæðingin ný- iegasta útgáfa þess. Eg sjálf reyni að bjóða feðraveldinu birginn með ýmsu móti þó ég á hinn bóg- lnn hlýði öðrum menningarbundnum normum án þess að blikna, fullkomlega nieðvituð um að þau viðhaldi því ástandi sem mig langar svo mikið að breyta. Ég skreyti mig daglega með málningu, fjar- læ9i óæskileg hár við augabrúnir svo ég geti haldist innan einhvers óljóss fegurð- arkvarða og legg metnað í að halda híbýl- urn og afkvæmum snyrtilegum, að öllum líkindum til að vera talin fyrirmyndarfrú. Réttlæting mín á þessum ófemínísku filhneiginum byggir á þeim rökum að ég telji mig þurfa að velja tilteknar aðferðir til að hafna karllægum normum því ekki Qeti ég hafnað þeim öllum þar sem sam- félagið er hluti af sjálfri mér. Eina leiðin til að hafna öllu óréttlæti gagnvart konum (°g körlum sem sjá í gegnum ok karl- ntennskunnar) væri að flytjast frá samfé- la9i karl manna í útópíulandið. Viðskiptabann á vörur eða fyrírtæki Aðferðirnar sem ég beiti eru þó margar og ýmiskonar. Fyrir utan það að reyna að hafa áhrif á hugsunarhátt fjölskyldu og vina, skrifa pistla í Veru, vorkenna kari- rembum, passa að verkaskipting innan heimilisins haldist jöfn, biðja karla aldrei að opna krukkur, sneiða hjá orðinu maður þegar talað er um konur, horfa í augu karla sem ganga framhjá lengur en þeir horfa í mín, legg ég jafnframt viðskiptabann á sumar vörutegundir og/eða fyrirtæki Trópífernu í bíl míns heittelskaða og þrátt fyrir ótvírætt sönnunargagn vildi enginn kannast við að hafa neytt drykkjarins. Dóminós pizzur er önnur vörutegund sem ég hef sniðgengið af femínískum ástæð- um í nokkra mánuði. Það viðskiptabann hófst í kjölfar auglýsingaherferðar (tvær fyrir eina) sem fjallaði annarsvegar um gamlan mann sem sagðist alltaf hafa langað að taka tværieinu, hann þyrfti ekki að taka þær báðar í einu heldur gæti hann MEÐ ÞESSU MOTI FINNST MÉR ÉG TAKA AFSTÖÐU GEGN FYRIR TÆKJUM SEM KJÓSA AÐ NÝTA SÉR BRENGLAÐAR HUGMYNDIR KLAMVÆÐINGARINNAR I GROÐASKYNI. Ávaxtadrykkurinn Trópí hefur orðið fyrir barð- inu á mér alveg síðan í vor þegar stjórn- endur Vífilfells ákváðu að nú skyldi hinn sívinsæli drykkur verða kynlífstákn. Aug- lýsingin var eitthvað á þá leið að höfuð- laus kona með íturvaxinn barm spókaði sig um við sundlaug. Sýnt var örstutt skot af ástarleik í rúmi sem endaði með því að höfuðlaus, stynjandi, sveitt kona í leik- fimitoppi sullaði Trópí niðrá sig. Ég gerði fjölskyldunni það Ijóst að ég myndi aldrei framar kaupa Trópí, eftir að drykkurinn tengdist kvenfyrirlitningu í sinni tærustu mynd, við misgóðar undirtektir meðleg /- limanna. Mér sýnist bannið hafa borið á- vöxt þar sem ég fann eitt sinn tóma klárað eina fyrst og hina síðar. Hin auglýs- ingin var hinsvegar um ungan mann sem sagðist vilja hafa þær litlar. Ég vorkenndi gamla manninum að vera settur í svona perralegar aðstæður og stráknum fyrir að daðra við barnaklám á þennan tvíræða en jafnframt augljósa hátt. Margir kunna að efast um gagnsemi eða áhrif þessara einstaklingsbundnu við- skiptaþvingana. En í sannleika sagt veita þær mér ómælda ánægju, örlitla en Ijúfa hefndartilfinningu og góða samvisku, því með þessu móti finnst mér ég taka af- stöðu gegn fyrirtækjum sem kjósa að nýta sér brenglaðar hugmyndir klámvæð- ingarinnar í gróðaskyni. vera / femfnlskt uppeldi /1. tbl. / 2003 / 47 Guðrún M. Guðmundsdóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.