Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1924, Qupperneq 95

BrJepnr í háttum, eins og sjá má \ott í skritlum um
b»UD, sedi ssf.íi8r hsia veiið af homm i fjrii Al-
marökum Pjóðvinaíélagsins. Einu sinni kom héndi
nokkur lil siia Hjálmais með son sinn og bað piest
taka bann af sér lii uppliaöslu. Piestur kvaösl skyldu
prófa hanD. Kaliaði hann siðan á drenginn með sér,
iór með hann út og upp á tún; par stóð úti viö garö
stór og há, grasiaus og giá n osapúla. Piestur nam
staöar bjá púlunni og mselti við drenginn: aHeldurðu
nú, lambið mitt, að bagt sé með nokkurum ráðum
að koma ptssari púlu til aö veiða giösug og bera
ávöxt?« Dienguiinn [hugsaði?sig um og sagði: »Paö
heid eg matti [lakast, ef vel vari borinn á hsna
góður ábuiöur.« Pá svaraöi piestur: »Pað er rétt,
lanibiö mitt; já, eg skal taka pig.« (Lbs. 837, 8vo.)
8. Jónas hét maður Einarsion úr Saitvík á Tjömesi.
Hann fór eitt sinn aó ráði föður sins að biðja Sig-
riðar, systur sira Jóns [Ingjaldssonar i Húsavik, og
geiði pað með pessum orðum: »Hvað aetli pér segð-
uð, sira Jón, [ef eg tæki bana Sigriði, sysiur yðar,
héldi henni og sfeppti henni aldrei meii?« Prestur
svaraöi: »Eg gegni tkki pvi, sem ekki gengur í « Og
með pað lór Jónas. Og er faðir hans spurói hann aö
málalokum, sagði [bann oið prests. Sagöi pá Einar.
vSuktu hestinn, drengur, minn; eg ska) sjálfur finna
karlinn.« Karl rak erindið og fekk jáyrði (Lbs. 837,
8vo.)
9. Alagnús Hliðarskóld. Pess'[er getið um Magnús,
að pegar hann reiö til kiikjunnar með konuefni sitt
i bjónavigslu peirra, hafi hann kveðið á^leiðinní:
Diösul'pinga iamdi lúma
lundur brima hlés,
vill upp stinga skijóður skúma]
skatthoirinndœJis. (Lbs. 837, 8vo.)
10. Af Jóni á \Hólum, Jón hét maður og bjó aö
Hóium í Eyjafiiði. HeJga hét kona hans. Eitt gamla-
árskvöld var lesið par aö vanda, en eftir lestur varð
(91)