Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1924, Side 134

Hin svarar: »Já, en pad er milt eigið hár.«
Sú fyrri: »Pað er ómögulegt — i þínum sporum
mundi eg alls ekki vilja ganga með það.«
Maður nokkur, sem taka vildi herbergi á leigu,
sagði við húsfreyjuna: »Eg get sagt yður það með
vissu, frú, að eg hefi aldrei farið svo úr vist og
skilið svo við herbergi, sem eg hefi átt heima i, að
hver húsmóðir mín hafi ekki í hverf sinn grátið
fögrum tárum.«
Húsfreyjan var ekki kurteisari en svo, að hún
svaraði: öPað er vist djarft að spyrja, hvort það hafi
ekki komið til af því, að þér hafið gleymt að gjalda
húsaleiguna?«
Yfir dyrum véfréttarinnar í Delfi stóð letrað:
»Pekktu sjálfan þig,« sem siðan er orðið spakmælí
eða heilræði. Þessu spakmæli hefir háðfugl einn
lagt til að breyta á þessa leið: »Þekktu nágranna
þinn og allt, sem hag hans varðar.«
Bóndi nokkur hafði lesið grein í blaði um gerla
og áhrif þeirra. Að loknum lestri segir hann við konu
sína: »Parna hefiróu það með alla þína opingátt;
það er svo sem smáræði fyrir eina og eina af þess-
um bakteríum, sem flögra um úti fyrir, að stinga
sér inn um gluggana, þegar seiJzt er til að hafa þá
galopna, eins og þú gerir.a
— Hvernig stendur á þvi, að þú heldur, að tengda-
sonur þinn sé þér illviljaður, kæra vinkon a?«
— »f*að er einfaltl Eltir að hundurinn hafði bitið
i fótinn á mér í gær, þú manst, tók eg eftir þvi, að
hann gaf hönum vænan kjölbita«.
Dómarinn: Hvað kom yður til þess að stela ein-
mitt Schiller úr bókabúðinni?
(110)