Heimilisritið - 01.12.1947, Qupperneq 64

Hún var klædd hvítum bað-
fötum, og með kínverska hattinn
á höfðinu. Hún var að bisa við
að ýta fleka út á sjóinn. Poirot
kom henni til hjálpar, þó það
yrði til þess að hann rennblevtti
hvítu skóna sína.
Hún þakkaði hjálpina og
skotraði út undan sér augunum.
Um leið og hún stjakaði frá
landi, kallaði hún:
„Heyrið þér, Poirot“.
„Madame“, sagði Poirot.
„Viljið þér gera mér greiða?“
sagði Arlena.
„Já, hvað er það?“
Hún brosti og sagði lágt:
„Segið þér engum hvar ég er“.
Hún hélt áfram í bænarrómi:
„Þeir elta mig allir á röndum. I
þetta skipti langar mig til að
vera ein“.
Poirot geklc upp eftir strönd-
inni. Hann muldraði í barm sér:
„Nei, það er eitthvað bogið við
þetta. Par exemple, ég er ekki
trúaður á það!“
Hann var ekki trúaður á það,
að Arlena liefði nokkurn tíma á
ævi sinni óskað eftir að vera ein.
Poirot hafði víðari sjóndeild-
arhring en svo. Arlena Marshall
ætlaði auðvitað á stefnumót, og
Poirot gat svona rétt getið sér
til, með hverjum.
Eða svo hélt hann. En það
kom upp lir kafinu að hann hafði
getið sér rangt til.
62
Því einmitt í því að flekinn
var að hverfa fyrir tangann,
komu þeir Poirot Redfern og
Kenneth IMarshall niður frá
gistihúsinu.
Marshall hneigði sig fvrir Poi-
rot. „Góðan dag, Poirot. Hafið
þér orðið varir við konuna
mína?“
Poirot brá fyrir sér kænsku:
„Er madame svo snemma á
fótum?“
„Hún var ekki í herberginu
sínu“. Iíann leit upp í loftið.
„Dásamlegt veður. Ég ætla að
flýta mér í sjóinn. Eg þarf að
skrifa dálítið í dag“.
Patriek Redfern leit út yfir
ströndina. Hann settist hjá Poi-
rot og beið þess, að konan sýndi
sig.
Poirot sagði:
„Og frú Redfern — var hún
líka snennna á fótum?“
„Christine“, sagði Redfern.
„Hún er farin út að mála. Hún
gengur öll upp í listinni, nú sem
stendur“.
Hann talaði slitrótt. Óþolin-
mæði hans leyndi sér ekki. Hann
var alltaf að líta við, ef hann
heyrði einhverja koma niður
stíginn.
En það voru allt tálvonir.
Fyrst kom frú Gardener með
prjónana sína og bók í hendinni.
Síðan kom ungfrú Brewster.
Frú Gardener settist á stól og
HEIMILISRITIÐ