Heimilisritið - 01.09.1948, Page 5

Heimilisritið - 01.09.1948, Page 5
„Æ, hvers vegna ertu ævin- lega svona, þegar við ætlum að fara annað en í einhverja leið- indakrána þína eða bíó?“ sagði Margot. Það var öldungis hroða- legt að vera tuttugu og fimm ára, í nýjum kjól og gift manni, sem ekki leit á hana með meiri áhuga en þó hún hefði verið trjádrumbur. Og fyrir þremur árum hafði hann skrifað' henni ástarbréf á hverjum einasta degi, þangað til á brúðkaups- daginn. Hjónaband, hugsaði hún, er endir alls. „Eg skal hnýta það“, sagði hún, og skammaðist sín fyrir þessar ofsafengnu hugsanir, þeg- ar afski’æmt andlit hans í spegl- inum vakti samúð hennar. Johnny, elskan, var alveg eins og barn. Hún ætlaði að fyrirgefa honum. Hann sneri sér við, Ijómandi af ánægju. „Reyndu þá“, sagði hann. „Þú elskar mig ennþá, er það ekki?“ sagði hún og hlýnaði um hjartaræturnar af brosi hans og byrjaði að hnýta slaufuna. Hann muldraði eitthvað til samþykkis, og hún hélt ánægð áfram. „Hver fjandinn“, sagði hann, „þú hnýtir það öfugt“. „Ég held nú ekki“. „Þú gerir það víst“. Hann hristi höfuðið. „Jæja, gerðu það þá sjálfur“, sagði hún, ýtti í brjóst hans og fannst kvöldið' enn á ný eyði- lagt vegna geðillsku hans. „Hvers vegna í ósköpunum giftist ég þér?“ sagði hún. „Leitaðu á mér“, svaraði hann og tók af allan efa um það, að svarið væri ekki að finna á honum. „Þú vilt ekki gera neitt, sem ég vil, nú orðið“, sagði hún, særð og ringluð af svari hans, er hún skildi sem játningu þess, að hann óskað'i að þau hefðu aldrei gifzt. „Jæja, við förum þá, eða hvað?“ sagði hann ofurlítið iðr- andi. „Og það verður skemmtilegt, eða hitt þó lieldur“, sagði hún beisklega, „með þér álíka glað- legum og dautt skorkvikindi“. „Þakka“, sagði hann kulda- lega og ekki lengur iðrandi. „Þetta er í fyrsta sinn, sem þú kallar mig skorkvikindi“. Hún leit á mynd hans í spegl- inum og flissað'i. „Skorkvikindi“, sagði hún, „ég lief gifzt skor- kvikindi“. Hann fór líka að hlæja, og hún fór til hans og tók hand- leggjunum utan um mittið á honum og þráði allt í einu sátt og samlyndi. Hann vatt sér við og greip utan um hana. „Gættu að kjólnum mínum og HEIMILISRITIÐ 3

x

Heimilisritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.