Heimilisritið - 01.09.1948, Qupperneq 26

nefndan fjörð. Faðir hennar var
bátsformaður og ellefu barna
faðir. Móðir hennar var smávax-
in og lífsþreytt kona, sem horfði
á börn sín yfirgefa heimilið hvert
á fætur öðru, strax og þau höfðu
aldur til.
Þegar Sigrún, sem var sjöunda
í aldursröðinni, var orðin sextán
ára fylgdi hún vertíðinni til
Siglufjarðar og vann þar við
síldarsöltun. Þá kastaði hún
fyrir borð því, sem hún kallaði
„kotungs-hugsunarhátt“ og til-
einkaði sér nýja lífsspeki, sem
betur hæfði tíðarandanum og
umhverfinu. En hin gamla sið-
fræði, sem hún hafði verið alin
upp í, lét samt ekki blekkjast á
ringulreið þeirri og lauslæti,
er ríkti meðal síldarfólksins. Hún
hélt sig í hæfilegri fjarlægð frá
öllum karlmönnum og bragðaði
hvorki vín né tóbak. Að vísu
sótti hún böllin öðru hvoru og
þáði heimfylgd karlmanns, en
það komst enginn lengra en að
fá einn koss fyrir utan dyr skál-
ans, sem hún bjó í. —
Þetta var í fyrsta sinn er hún
fór út fyrir takmörk Klettavík-
ur og hún liafði fengið mörg heil-
ræði og heyrt marga sögur um
slysfarir ungra stúlkná, áður en
hún fór að heiman, ásamt áminn-
ingu um að gæta sín fyrir karl-
mönnum. Og minnug þess gætti
hún sín vandlega. I fyrstu hafði
hún verið lítið eitt hrædd við
ofsakendan ys og tryllt lauslæti
er ríkti á Siglufirði meðan
síldarvertíðin stóð yfir, en sú
hræðsla hvarf fljótlega með tím-
anum og hún vandist við að vera
innan um allt þetta. Hún gat
samt ekki sett sig í spor þeirra
stúlkna, sem unnu með henni á
planinu. Þær drukku á kvöldin
og skiptu sífellt um karlmenn,
sem þær höfðu að næsturgest-
um hjá sér, en á daginn unnu
þær baki brotnu, eins og þær
þyrftu aldrei að hvíla sig. Og svo
mikluðust þær yfir því sín á
milli, að þær hefðu náð í þennan
eða hinn í nótt eða nóttina þar
á undan.
Sumarið leið án þess að nokk-
uð sérstakt bæri við hjá Sigrúnu
og hún hætti að láta sér blöslcra
eða hneykslast á þeim ævintýr-
um, sem hinar stúlkurnar lentu í,
en það var jafn fjarri henni að
taka þátt í siðferðisspiltu ralli
þeirra, þegar hún fór um haust-
ið, einsog þegar hún kom til
Siglufjarðar í fjrstu. Veran þar
um sumarið hafði mikil áhrif
á hana, og hún varð frjáls-
Jyndari og víðsýnni, en hún
hafði áður verið. Til dæmis
sá hún að karlmennirnir voru
ekki eins hættulegir og henni
hafði verið sagt, en að þó var
vissara að vara sig á þeim. Einn-
ig sá hún, að áfengi var ekki allt-
24
HEIMILISRITIÐ