Heimilisritið - 01.09.1948, Blaðsíða 49
„Að heyra'Y sagði þjónninn,
„er að hlýða“.
„Hún á að vera“, sagði Frank.
„hæfilega stór, á hæfilegum stað,
með hæfilegum húsgögnum,
hæfilegum myndum, hæfilegum
marmaraplötum, teppum og öllu
slíku. Eg vil að þar sé fjöldi
tígrisdýraskinna. Ég er afar
hrifinn af tígrisdýraskinnumY
„Þau skulu vera þar“, sagði
þjónninn.
„Ég er“, sagði Frank, „dálítið
listhneigður eins og fyrri eigandi
yðar sagði. Listasmeklcur minn
krefst þess, að á þessum tígris-
dýraskinnum séu ungar stúlkur,
sumar ljóshærðar, sumar dökk-
hærðar, sumar litlar, sumar
hraustlegar, sumar daufar, sum-
ar fjörugar, allar fagrar, og þurfa
ekki að vera mikið klæddar. Ég
er á móti miklum klæðnaði.
Hann er ósmekklegur. Hafið þér
skilið þetta?“
„Það hef ég“, sagði árinn.
„Látið mig fá það“, sagði
Frank.
„Þér þurfið elcki annað en
loka augunum í eina mínútu“,
sagði þjónninn, „og þegar þér
opnið þau, munuð' þér finna um-
hverfis yður alla þessa ánægju-
legu hluti, sem þér hafið lýst“.
„Allt í lagi“, sagði Frank. „En
engin brögð, munið það!“
Hann lokaði augunum. Lágir,
hljómfagarir tónar ómuðu um-
hverfis hann. Að mínutu lokinni
leit hann í kringum sig. Þarna
voru hvelfingar, súlur, marmara-
plötur, veggtjöld o. s. frv. í
dýrlegustu höll, sem hægt var
aðh ugsa sér. Hvert sem hon-
um varð litið, sá hann tígris-
dýraskinn og á hverju skinni
hvíldi ung, undrafögur stúlka,
sannarlega ekki mikið klædd.
Okkar góði Frank var, svo
ekki sé meira sagt, í uppnámi.
Hann flögraði fram og aftur
eins og hunangsfluga í blómabúð.
Allstaðar var honum tekið með
Ijúfara brosi en lýst verði með
orðum, og eggjandi augnaráði.
Hér var roðnað og litið niður.
Hér var andlit ljómandi af á-
lcafa. Hér var snúið' í hann baki,
en engan veginn kuldalega. Hér
voru opnir armar, og hvílíkir
armar! Hér var ástin allsráðandi.
„Ég verð að segja það“, sagði
Frank seint um kvöklið, „að ég
hef skemmt mér vel í dag. Ég
hef notið hans fullkomlegaY
„Mætti ég þá fara fram á“,
sagði árinn, „að fá að vera hús-
vörður, og allsherjarráðgjafi um
skemmtanir í stað þess að' hýrast
í þessari viðbjóðslegu flösku?“
„Ég sé ekkert á móti því“,
sagði Frank. „Það virðist heldur
hart að láta yður kúldrast í
flösku, eftir að þér hafið útvegað
allt þetta. Gott og vel, verið
brjdi, en umfram allt, munið að
HEIMILISRITIÐ
47