Læknablaðið : fylgirit - 01.09.1978, Qupperneq 151

nokkrum mánuðum síðar var ástand orðið svipað og áður. Enginn þessara þriggja
sjúklinga þarf cortison acetat og allir eru komnir til fvrri starfa. Fjórði
sjúklingurinn er 49 ára gömul kona. Fyrir aðgerð var hún blind á öðru auga eftir
aðgerð, sem gerð hafði verið 20 árum áður, og var að missa sjón á hinu auganu,
sem áður hafði verið eðlilegt. Þegar hún kom á Borgarspítalann var hún með
helftarlömun og meðvitundarástand var lélegt. Fyrst var stórt meningioma á
dorsum sellae tekið, daginn eftir var sama svæðið endurkannað vegna gruns um
blæðingu, sem reyndist ástæðulaus, og sett var inn ventriculer drain vegna
obstructivs hydrocephalus. Tveim dögum síðar var sett ventriculo-peritoneal-
shunt. NÚ hefur konan fengið nánast fulla sjón á hægra auga. Hún tekur bæði
cortison og thyroxin viðhaldsmeðferð. Nasrminni er vægt skert, en hún stundar
húsmóðurstörf og lætur vel af sér.
3. Craniopharyngioma
Einn sjúklingur hafði mjög lélega sjón til hliðanna fyrir aðgerð, en hefur nú
fengið nánast eðlilega sjón. Hann tekur cortison acetat og allt gengur vel.
Annar sjúklingur var 74 ára gömul kona, sem hafði farið í aðgerð til Kaupmnna-
hafnar 20 árum áður, vegna craniopharyngioma. Hún bjó ein í íbúð, en hún\ar flutt
á St. JÓsefsspítala í Hafnarfirði vegna rugls og seinna á taugadeild Landspítalans
vegna versnandi meðvitundarástands. Þar var hún orðin algjörlega rúmlæg og komin
með helftarlömun. Ættingjar voru því mjög fylgjandi, að sjúklingur færi í aðgerð,
enda ástæða til þess samkvamt fyrri sögu. Aðgerð gekk vel og sjúklingurinn er
nú vistmaður á Sólvangi í Hafnarfirði, er vægt dement og hefur bitemporal anopsiu
(sjónsvið aðeins gert með confrontation). Þriðji sjúklingurinn var 43 ára gamll
maður, sem hafði tæplega 15 ára sögu um diabetes insipidus o.fl., og hafði farið
í aðgerð á Mayo Clinic tvisvar á árinu 1968, og talinn eftir þær aðgerðir vera
með dermoid cystu. Fyrir aðgerðirnar var sjúklingurinn kominn með algjöra van-
starfsemi á heiladingli og hefur síðan verið á cortison og thyroxin viðhaldsmeð-
ferð, auk vasopressin og testosteron meðferðar. Hann var lagður inn á Landakots-
spítala vegna tiltölulega skyndilegs höfuðverkjar og á Borgarspítala skömmu síðar
og reyndist hafa cystiskt craniopharyngioma. Aðgerð gekk vel og sjúklingurinn
hélt fyrri viðhaldsmeðferð áfram eftir aðgerð.
Þrír síðasttaldir sjúklingar fengu geislameðferð.. Of snenmt er að meta þá með
tilliti til endurvaxtar.
Summary
Fourteen patients admitted to Borgarspítalinn Reykjavík for surgical treatment of
tumor in the sella turcica region are reported. There was no mortalitv, in a
total of seventeen operations. All patients are alive and well to-day. There
were no serious postoperative complications. Special emphasis is placed on dia-
gnosis by perimetric changes in the temporal fields. Emphasis is also put on
follow-up perimetry on at least annual basis, as perimetry is the most sensitive
parameter regarding residual tumor growth. Cooperation is between neurosurgeons,
endocrinologists, neurologists and opthalmologists in following all patients.
It is worth mentioning that an acromegalic female patient who had been unable to
conceive preoperatively has had a child after the operation.
Héimildir:
1. Harrison TR, ed.: fferrison's principles of intemal medicine. New York,
McGraw-Hill, 1977.
2. Horwitz NH: Post-opertetive complications in neurosurgical practice. Hunting-
ton, N.Y., Krieger,79.
3. Jounvans JR: Neurological surgery. Philadelphia, Saunders, 1973.
9. Kernohan JW, Sayre GP: Tumors of the pituitary gland and infundibulum.
Washington, Amed Forces Institute of Pathology, 1956.
5. Sabiston DC, Jr., ed.: Davis-Christopher textbook of surgery. Philadelphia,
Saunders, 1977.