Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Blaðsíða 67

Stefnir]
Frá Alþingi 1929.
161
vörpuveiðum, þó að það væri ekki
langt eða léti mikið yfir sér. Var
aðalatriði þess frumvarps það, að
selja ekki upptæk veiðarfæri sekra
botnvörpuskipa fyr en eftir 14
daga, banna að selja útlendum
botnvörpuskipum veiðarfæri í
sömu ferð, sem þau höfðu brotið,
og skipa svo fyrir, að íslenzk skip
skuli vera kyrsett í 10 daga frá
dómsuppsögn ef veiðarfæri þess
sé gerð upptæk.
Þetta frumvarp er eftirtektar-
vert á margan hátt. Það er nú
f yrst og f remst ávöxtur þess greind-
arlausa og úrelta hugsunarhátt-
ar, að ætla að koma í veg fyrir
brot með gífurlegum hegningar-
ákvæðum. Sektirnar fyrir land-
helgisbrot eru nú þegar svo háar,
að alveg sýnist vera komið á
takmörk þess, sem fært má telj-
ast, og ekkert annað en hatur og
hefnigirni við einhvern ímyndað-
an óvin ræður, þegar menn
vilja enn herða á. En því næst er
hér um heimskulega aðferð að
ræða, að kyrsetja og tefja veiði-
skip af þessum sökum, og hamla
með því stórfeldustu framleiðsl-
unni hér við landið. Ekkert brot
afsakar slíkar ráðstafanir, sem
snerta fjölda al-saklausra. En hér
er liður í sósíalista-stefnuskránni:
Að gera út af við einstaklingsfyr-
irtækin með einhverju móti eða að
minsta kosti lama þau.
Einkaaölur.
Sósíalistarnir sýndu engin
þreytumerki á sér, við það, að
bera fram einkasölufrumvörp og
ríkisrekstrar. Voru efri deildar
þingmennirnir einkanlega iðnir
við þennan kola. Frá þeim komu:
Frv. um einkasölu á lyfjum,
einkasölu á saltfiski og einkasölu
á tóbaki, og átti nú að halda toll-
hækkuninni, sem sett var á þegar
verzlunin var gefin frjáls. Þessi
frumvörp eru flest gamlir kunn-
ingjar og útrædd mál. Ekkert
styður þau annað en þessi óbif-
anlega einokunartrú, sem flytur
fjöll allra röksemda úr stað. En
svo kom eitt nýtt einokunarfrum-
varp, sem líklega tekur hinum
fram í vitleysunni, og það var
frumvarp Erlings um heimild fyr-
ir bæjarfélög og sýslufélög til þess
að taka einkasölu á nauðsynjavör-
wn, í þeim héruðum, þar sem
hætta getur verið á siglingateppu
vegna hafísa eða annara hindr-
ana. Má það í raun og veru heita
alveg undur, að önnur eins hugsun
skuli geta komið upp, jafnvel í
heila ringluðustu sósíalista, að
ætla að fyrirbyggja hallæri með
því að gera verzlunina ófrjálsa.
11