Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Blaðsíða 42

136
Karlar sem kunna það.
[Stefnir
„Eg er víst ekki sérlega kær-
kominn gestur, herra Dicker",
sagði hann. „Eg er Barclay, yfir-
maður í Scotland Yard.“
Gamli maðurinn varð náfölur.
„Eg hefi horft á yður spila
nokkra daga,“ sagði maðurinn.
„Eg hefi að vísu ekki getað séð
hvernig þér farið að því, en eg
veit að þér hljótið að hafa auka-
spil í vösunum og notið þau til
fjárdráttar.“
Dicker gamli þóttist verða afar-
reiður, en röddin skalf í honum.
„Jæja“, sagði maðurinn, „ef
þér takið þessu svona, þá verð eg
að taka yður með mér til skip-
stjórans, og leita á yður frammi
fyrir honum. Væri ekki skárra
að eg gerði það hérna í einrúmi."
„Þetta var gamansemi", sagði
Dicker, og reyndi að láta sem
honum væri sama. „Eg er aaðug-
ur maður. Eg vildi bara sýna
þessum bófum í tvo heimana."
„Á eg að leita á yður hérna,
eða viljið þér koma til skipstjór-
ans?“
Dicker var of kunnugur leyni-
lögreglunni til þess að halda í
raun og veru, að hann gæti kom-
ist undan með svona refjum. —
Hann stóð því grafkyr og lét
hinn vaða ofan í vasa sína og
taka 10 spilabunka upp úr þeim.
Hér um bil 5 mínútum síðar
var hringt á mig frá dagstofu
Dickers, og var erindið það, að'
sækja Stoney. Eg veit náttúrlega
ekki hvað gerðist þarna inni, en
eg get farið nærri um það. —
Leynilögreglumaðurinn fór af
skipinu í fyrstu höfn með 2000
dali upp á vasann. Og Elsie Dick-
er var ekki búin að vera nema 2
daga í Lundúnum þegar hún var
hringtrúlofuð Stoney.
Ungu: hjónin komu með skip-
inu véstur til Ameríku í brúð-
kaupsferð, en Dicker varð eftir.
Hann fór til Parísar, og hvern
rakst hann þar á annan en Barc-,
lay „yfirmanninn í Scotland
-Yard.“ Hann sat þar inni í reyk-
skálanum í Grand Hótel. Sá sem
var með Dicker benti honum á
manninn, og af því að honum var
kunnugt um það, að þeir höfðu
engir vinir verið, Dicker og
Stoney, sagði hann: „Þér skuluð
vara yður á þessum náunga. Það
er hann Lafferson, einn af fé-
lögum Stoneys."
Það var seint séð. Aulinn hann
Dicker, að hann skyldi ekki spyrja.
mig að því strax á skipinu. En
hann spurði mig ekki og því'
þagði eg.